آخرين کار سرگرد ميخاييل کلاش نيکف اسلحه ای به نام AK_109 است ، اين اسلحه از آخرين و بهترين ها ی دنياست سبک مجهز و راحت ، اين اسلحه با ليزر دور بين و نارنجک انداز دو محفظه آتش و سرعت رگبار بالا و دارای رکورد سرعت گلوله ۹۰۰ متر بر ثانيه که در جهان تک است . خشاب ۳۰ گلوله ای و وزن ۴۰۰/۳ گرم با وجود قطعات پلاستيکی و استيل دارای ۴ حالت خاموش و تک تير و رگبار و سه تير و برد مفيد ۱۰۰۰ متر که در جهان بی نظير است از بهترين ها برای هر جنگی است و کاراييش به مراتب از M16 آمريکا بيشتر است كه فقط در انحصار روسيه و سری می باشد .

A K S - 74

اسلحه ای را که مشاهده ميکنيدآ کا اس ۷۴ ساخته سرگرد ميخاييل کلاشينکف است . اسلحه ای فوق العاده کم صدا سبک و راحت دارای دو لوله و شليک هم زمان آنها و دو خشاب مجزا با محفظه احتراق کوچک و قدرت شليک و نفوذ زياد مناسب برای کماندوها و پليس و نيرو های مخفی در عمليات پنهانی در اين سلاح تقريباً هيچ آتشی از لوله خارج نمي شود و مسير آتش نيرو های خودی لو نميرود اين سلاح که با نام کرينکف در جهان شناخته مي شود ساخت سال ۱۹۷۴ است و در انحصار روسيه است اين اسلحه دارای ۴۰۰متر برد مفيدو۲.۶ کيلو گرم وزن و خشاب اصلی با ۳۰ گلوله و دومی با ۲۰ گلوله کاليبر ۵ ميليمتر و سرعت ۷۵۰ متر بر ثانيه است .

آفتامات كلاشينكف

اسلحه ای را که مشاهده مي کنيد آفتامات کلاشينکف ساخت سرگرد ميخاييل کلاشينکف در سال۱۹۴۷ ميلادی در شوروی است . اين اسلحه ۴ کيلو وزن داشته که الآن ۳ کيلو گرم وزن دارد ، اسلحه ای زيبا و روان است سرعتش ۷۵۰ تا ۸۰۰ متر بر ثانيه است و بعد از هر ۴ عمليات احتياج به بازرسی دارد بدنه نسوز است و ميتوان تا ۵ خشاب را بدون استراحت رگبار شليک کرد ، کار با آن راحت است دارای دو حالت تک تير و رگبار است و خاموش صدايی متوسط دارد و دو حالت دسته چوبی و ميله ای خشابش ۲۴ گلوله دارد و نوع ديگر خشاب ۱۰۰ گلوله ای سلاح سازمانی ۵۴ کشور دنيا است و سلاح سپاه پاسداران . کار با آن آسان است کاری ندارد خشاب را داخل کرده و درجه را در حالت تک تير يا رگبار قرار داده و گلنگدن را ميکشيم و ماشه را فشار مي دهيم . قابليت نصب دوربين و دوربين ديد در شب و ليزر را دارد با يک چاقو تيز . قيمتش در امريکا ۳۰۰ دلار و در عراق ۵۰ دلار است .

M 16

اسلحه امروز ما ام ۱۶ است سلاح سازمان يافته ارتش امريکا در سال۱۹۶۷ ساخته شد با نام ام ۱۴ و بعد به مرور زمان به ام ۱۶ و ۱م ۱۶ ا۱ و ام ۱۶ ا۲ رسيد يکی از روان ترين اسلحه های دنيا است از بهترين هاست با کاليبر ۵.۴ برای مقابله امريکا با کلاش روس ساخته شد وزنش هم از ۴ کيلو به ۳ کيلو کاهش يافته هم اکنون ۱۱ کشور دنيا ازان استفاده ميکنند خشابش ۳۰ گلوله ای است و آنرا بارها در عراق و افغانستان ديديم خوبيش به نرم بودن داغ نکردن برد خوب ۵۰۰ متر و خراب نشدنش است در کل از آ کا ۷۴ کلاش بهتر استولی به پای کلاش۱۱۰ و يا ج ۳۶ آلمان نمي رسد سرعتش ۹۰۰ متر بر ثانيه است .

M 4

اسلحه ای را که مشاهده ميکنيد ام۴ نام دارد که از سلاح های سازمان يافته ارتش امريکا است اين اسلحه در سال ۱۹۹۰ به توليد رسيد در جنگ افغانستان کارايی خود را به اثبات رسانيد ساخت کمپانی کلت امريکا مي باشد با وزن سبک ۳ کيلو گرم و سرعت ۷۵۰ تا ۸۵۰ متر بر ثانيه و ۴۰۰ متر برد مفيد و خشاب ۳۰ گلوله ای در کاليبر ۵.۵۶ از بهترين های امريکا است و سلاح سازمان يافته ارتش امريکا است حال آن را با کلاش ۱۰۹ مقايسه کنيد

G 36

اسلحه امروز بهترين اسلحه دنياست هم اکنون در دنيا نظير ندارد مدرن ترين اسلحه است و نامش G36 استاين اسلحه در سال ۱۹۹۰ توسط بهترين طراحان دنيا در کمپانی هکلر کوچ ساخته شد اين اسلحه ابتدا در نسل E بعد k و بعد C ساخته شد که آخرين نسل آن c در سال ۱۹۹۸ ساخته شد وزنش ۲.۶ کيلوگرم با کاليبر ۵.۵۶ و خشاب ۳۰ گلوله ای است اين اسلحه اولين اسلحه دارای خشاب شيشه ای است و شما مي توانيد گلوله ها را ببينيد و بشماريد همچنين دارای فن آوری مختص هکلر کوچ يعنی ۳ تير استاين مسلسل مي تواند تک تير ۳ تير و رگبار شليک کند برای اولين بار روی اسلحه دوربينی نصب شده برای هدفگيری و در کل استاندارد ترين اسلحه ناتو است ، در سال ۱۹۹۵ به اسپانيا صادر شد و در سال ۲۰۰۰ سلاح رسمی پليس و ارتش آمريکا و اسپانيا شد و به عنوان مسلسل سبک مورد انواع استفاده قرار گرفت قيمتش نيز ۷۰۰ دلار است . قطعات آن تمام استيل و در مقايسه با m14 ارزانتر و بهتر ، ساخت سال ۱۹۶۰ ميلادی است .

دراگنوو

درا گانوو اسلحه تک تير اندازان با وزن ۴ کيلوگرم و سرعت۸۵۰ متر بر ثانيه از بهترين هاست کاليبرش ۷.۶۲ است اين اسلحه گران ترين اسلحه تک تير انداز است قيمت کاملش با ۵ خشاب و ۳ دوربين و سه دسته تزيين شده با چوب درخت گردو حدود ۳۳۰۰ دلار است اين اسلحه ۳ کيلو متر برد مفيد و ۴۵۰۰ متر برد نهايی دارد در بيشتر بازيهای کامپيو تر هم از آن استفاده شده است از جملهIGI-MAX PAYNE و ... اين اسلحه فقط در انحصار روسيه است .

سمينوو

سمينوو اسلحه ای مناسب برای تک تير اندازان با ۳ کيلو متر برد مفيد يعنی تا فاصله ۳ کيلو متری هر موجودی را از پا در مياورد وزنش ۴ کيلو گرم است و مناسب برای هر شرايطی با نصب دوربين های معمولی و مادون قرمز مي توان از آن بهترين استفاده را کرد ايران امتياز آن را از روسيه خريده و توليد و در دست تک تير اندازان تيز بين ارتش و سپاه مي گذارد تا از خاک کشور دفاع کنند اين گونه اسلحه ها مناسب ترين اسلحه برای انواع جنگ خصوصا چريکی و ترور و... هستند اگر روزی خواستيد مهاجمان را بکشيد اين بهترين گزينه است فقط عيب آنها قيمت بالايشان است دو اسلحه مطرح برای تک تير اندازان سمينوو و دراگانوو است .

M P 5

اين هم ( ام پی فايو ) اين سلاح با کاليبر ۹mm سلاح رسمی ناتو و سازمان يافته ارتش امريکا ، آلمان ، انگليس و پليس ايران مي باشد ساخت کار خانه هکلر کوچ آلمان است و الآن در ساير نقاط دنيا توليد می شود در ايران نيز به نام سلاح تندر توليد انبوه مي شود بردش ۳۰۰ متر مفيد است وزنش ۲.۸ کيلو گرم در آخرين نسخه می باشد اين اسلحه نرم سبک و راحت برای پليس می باشد خيلی بدرد جنگ نمی خورد چون ضعيف است .

RPG-22

اين سلاح ساخت سال۲۰۰۰ در ارتش روسيه است مدل تکميل شده rpg-18 است تصوير زير نيز مربوط به rpg-18 است چون تصوير کم است خلاصه با تغييراتی که در آلياژ بدنه و راکت دادند تبديل به rpg-22 شد اين سلاح تمام آلومينيم است وزنش تا ۵ کيلو گرم بيشتر نيست (بدون راکت) راکت آن در ۳ نوع۱۰۰ متر ۲۰۰ متر و۲۵۰ متر ساخته شده گلوله اصلی شبيه همان rpg-7 است ولی راکتش تفاوت دارد به راحتی توسط سرباز قابل حمل و مانور است مي توان با آن هر زره پوش را نابود کرد برای زدن تانک نفربر و هلي کوپتر و کاميون ها و ... بهترين سلاح است اين سلاح مجهز به دوربين برای هدفگيری نيز است و در واقع برای رقابت با (law) آمريکايی ساخته شد و خيلی بهتر از آب درآمد خوشبختانه از قرار معلوم ايران نيز تعداد زيادی از اين سلاح را خريداری کرده و در مانور پيروان ولايت بکار برد .

مسلسل pks

اين مسلسل با نام PKS مدل تکميل شده مسلسل PK است كه در شكل آنرا ملاحضه مي كنيد در سال ۱۹۷۴ توسط سرگرد ميخاييل کلاش نيکف ساخته شد و در جهان عموميت يافت اين مسلسل با کاليبر بالای ۷.۶۲ ويژه مسلسل های سنگين و با قدرت ۶۵۰ گلوله در دقيقه و وزن ۱۶ کيلو گرم قابليت نصب بر روی هر خودرو يا سنگری را دارد و ميتواند با نفوذ گلوله خود به انواع خودرو زرهی و يا هلي کوپتر و يا ناوچه ها آنها را ساقط کند ، سرعت گلوله آن نيز در حدود ۸۰۰ متر بر ثانيه است برد مؤثرش نيز ۱۲۰۰ متر و برد نهايی ۵ کيلومتر مي باشد مدل( pk ) نيز تقريبا همينطور است با اين تفاوت که وزن آن ۸ کيلو گرم بيشتر نيست ولی قدرت آتش کمتری دارد .

FAMAS-G2

فاماس سلاح ملی ارتش فرانسه و سومين اسلحه پرفروش سال گذشته ميلادی بوده اين سلاح با وزن بسيار سبک ۳.۷ کيلوگرمي مسلسلی بسيار قوی با رنج آتش ۱۰۰۰ گلوله در دقيقه و برد ۴۵۰ متر مفيد و سرعت بسيار بالای ۹۵۰ متر بر ثانيه از بهترين و روانترين اسلحه ها با صدای متوسط و خشاب ۳۰ گلوله ای بهترين اسلحه در اروپا است ، منا سب برای هر عملياتی است مي تواند تک تير رگبار و سه تير شليک کند يک ماشه بر روی (بالای) اسلحه در زير مکان ديد است که ميتوان به راحتی با فشردن آن دشمن را از پاي درآورد بدون قلق گيری و ... توان پرتاب نارنجک تفنگی نصب هدف گير ليزری و دوربين برای تک تير انداز شدن است و خلاصه آخر اسلحه است و در دو نسل FAMAS G1-FAMAS G2 ساخته شده که مشخصات بالا مربوط به نوع دوم است .

كلاشينكف نوع AKM

اولين بار اسلحه كلاش سال 1951 در شوروي به نام ( آ كا ام ) ساخته شد كه ايراداتي داشت ، هر كشور سازنده كلاشينكف چند رقم از آن مي سازد مثلاً شوروي چند نوع آن را مي سازد اين اسلحه سلاحي تهاجمي كه بيشتر به صورت رگبار شليك مي كند .

مشخصات كلاشينكف نوع (AKM )

سلاحي است انفرادي خودكار ، نيمه خودكار كه با فشار غير مستقيم فشار گاز و باروت مسلح مي شود و با هوا خنك مي شود اين سلاح با خشابهاي هلالي شكل 30 و 40 فشنگي تغذيه مي شود داراي برگه ناظم آتش سه وضعيتي ( ضامن – رگبار – تكتير ) است اين سلاح را تا از ضامن خارج نكنيم مسلح نمي شود كه دستگاه نشانه روي آن دو قسمت دارد : 1) مگسك قابل تغيير و تنظيم در قسمت جلوي سلاح 2) دستگاه سنون درجه كه از 1 الي 10 مدرج شده است كه هر عدد نمايانگر 100 متر است اين سلاح در انواع قنداق هاي چوبي ، كائوچوئي و فلزي تا شو ساخته مي شود .

مختصات تفنگ كلاشينكف ( مدل AKM ) :

1- كاليبر : 7.62 ميلي متر

2- وزن سلاح بدون خشاب : 3.270 كيلو گرم

3- وزن خشاب 30 فشنگ پر : 522 گرم

4- طول سلاح با سر نيزه : 102 سانتي متر

5- طول سلاح با قنداق فلزي بسته : 66 سانتي متر

6- طول سر نيزه : 27.5 سانتي متر

7- تعداد خان : 4 عدد

8- گردش خان : از چپ به راست

9- نوع مهمات مصرفي : (7.62.39 ) ميلي متر

10- برد مؤثر : 400 متر

11- برد نهايي : 2000 متر

احتمال حمله آمريکا به ايران

همان طور که مي دانيد آمريکا تحديد به حمله عليه مراکز اتمی ايران کرده از طرفی چندی پيش اسرئيل نيز تهديد مشابهی کرده بود و با انتخاب مجدد بوش به عنوان رئيس جمهور ايالات متحدة آمريكا و بهره برداری از نيرو گاه های اتمی ايران امکان چنين حمله ای مي رود و طبق آخرين مواضع ايران چنين تجاوزاتی تبديل به يک حمله تمام عيار مي شود حمله ای بين ايران و اسرائيل و آمريکا فعلا مقدمات اين حمله در حال شکل گيری است از آن جمله گزارش ۱۱ سپتامبر و گزارشات آزانس هسته ای و کميته حقوق بشر و ... ازطرفی ديگر سخنان وزير دفاع عراق که ايران را دشمن درجه يک عراق دانسته و مواضع اخير امارات برای دو جزيره ايران و مشکلاتی که با افغانستان و آذر بايجان داريم همه و همه نشان از تو طئه ای عليه ايران است ، در صورت حمله ايران از جانب افغانستان عراق آذر بايجان و امارات مورد حمله قرار مي گيرد ايران با دارا بودن انواع موشک کوتاه برد و دور برد توانايی مقابله با هرگونه تهديد را دارد ازطرفی با سلاح ها و تانک ها و توپ های پيشرفته از جمله تانک ۱۰۰ درصد ضد گلوله و زره دار تی۷۲ و انواع توپ های کوتاه برد و دور برد و دارا بودن بيش از ۱۰۰۰ هلي کوپتر کبری و چند صد هلي کوپتر روس و آپاچی و... و نيرو های آموزش ديده کماندويی وانواع هواپيما ها از جمله شکاری بمب افکن های سوخو۲۷ و ميگ ۲۹ و اف۱۴ به راحتی مي تواند در برابر حمله آمريکا مقاومت کند البته در سال های اخير با ساختن ناوچه های موشک انداز و اژدر انداز کوچک به تعداد زياد مي تواند حتی يک ناو هواپيما بر امريکا يی را غرق كند البته با ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ ناوچه و همزمان ازطرفی با شليک بيش از ۴ موشک همزمان به طرف دشمن مي توانيم دفاع ضد موشکی آمريکا را خنثی کنيم ( اين ضعف ضد موشک های پاتريت است) خلاصه با داشتن ديوار کوه در دور ايران و دو کوير گرم ايران مانند قلعه ای مستحکم است ما با به راه انداختن يک جنگ چريکی دشمن را از پا در می آوريم .

اميد به اينكه اندك مطالب ذكر شده مورد استفاده قرار گرفته باشد.

فنگ ژ-3 (62/7 م م) ساخت کشور آلمان

مأموریت: شرکت در رزم نزدیک

مشخصات

1.       جنگ افزاری ست انفرادی

2.       به وسیله نفر حمل می­شود

3.       خودکار است

4.       به وسیله برگه ناظم سه وضعیتی، (ضامن – تک تیر – رگبار) می­شود

5.       توسط خشاب 20 تیری تغذیه می­شود

6.       با هوا خنک می­شود

7.       با نثار مستقیم گاز باروت مسلح می­شود

8.       اسلحه­ای است بدون عقب نشینی

9.       دردستگاه نشانه روی آن به راحتی قابل تغییر است

مختصات:

1. کالیبر: 62/7 م م
2. وزن اسلحه بدون خشاب: 4/200gr
3. وزن خشاب آلمینیومی: 130gr
4. وزن خشاب پر: 620 gr
5. وزن فشنگ: 24/5 gr
6. طول اسلحه بدون سرنیزه: 102/5 cm با سرنیزه: 122/5 cm
7. طول لوله: 45 cm
8. تعداد گام: 5/1 گام
9. سرعت اولیه گلوله: 800 متر بر ثانیه
10. نواخت تیر عملی: 120 الی 150 تیر در دقیقه
11. دارای عرفان گردش از چپ به راست
12. برد مؤثر با دوربین: 600 متر
13. برد مؤثر بدون دوربین: 400 متر
14. برد نهایی: 3750 متر
15. برد مفید: 3500 متر

 خان: شیارهای داخل جان لوله را خان می­گویند.که دوکار انجام میدهد

1. تنظیم تیر
2. افزایش برد

تعریف گام: به هر دور کامل یک خان گام گفته می­شود.

سازمان: در هر گروه پیاده 9 قبضه سازمان دارد.

قطعات اصلی

1.       بند

2.       قنداق و متعلقات

3.       بدنه و متعلقات

4.       شعله­پوش

5.       قبضه تپانچه­ای شکل

6.       روپوش تحتانی

7.       خشاب

8.       گلگون و متعلقات

عمل سلاح ژ-3 و مراحل مختلف آن :

1. هنگامی که بر اثر فشار بر روی ماشه­آلات متحرک آزاد شده و به علت فشار فنر به جلو حرکت می­نماید.
2. زمانی که آلات متحرک در اثر فشار گاز باروت به عقب حرکت می­نماید.

مرحله رفت :

1. تظاهر: ظاهر شدن یک عدد فشنگ در مسیر گلنگدن به وسیله صفحه خوراک­دهنده را تظاهر گویند.
2. ادخال: داخل شدن یک عدد فشنگ در داخل جان لوله را بوسیله شاخ­های گلنگدن را ادخال گویند.
3. بسته شدن: زمانی که پیشانی جنگی گلنگدن به ته خزانه لوله می­چسبد را بسته شدن گویند.
4. چفت شدن: زمانی که غلطک­های گلنگدن در محل خود قرار بگیرند عمل چفت شدن صورت می­گیرد.
5. ضربت زدن: بر اثر برخورد چخماق به ته سوزن و برخورد سرسوزن به ته چاشنی فشنگ و عمل فشنگ را ضربت زدن گویند.

مرحله برگشت:

1. رها شدن: فشار گاز باروت به پیشانی جنگی گلنگدن سبب می­گردد که غلطک­ها به مارپیچ­های متر برخورد کرده و به داخل گلنگدن برود و در نتیجه به هادی سوزن فشار آورده و فاصله بین گلنگدن و آلات متحرکه را برقرار می­کند.
2. باز شدن: عبارت است جدا شدن پیشانی جنگی گلنگدن از ته خزانه لوله
3. مسلح شدن: ضمن عقب نشینی آلات متحرک ماهیچه­های تحتانی آلات متحرک را به عقب می­خواباند و در نتیجه پایه آتش با دندان عقبی چخماق درگیر شده و جنگ افزار مسلح می­شود.
4. اخراج شدن: خارج شدن پوکه از خزانه لوله توسط فشنگ کشی.
5. پرش: عبارت است از پرتاب پوکه به خارج توسط پوکه­پران

 باز و بست اسلحه ژ-3

مرحله اول: اطمینان از خالی بودن سلاح

1. خشاب
2. بند اسلحه
3. قنداق
4. گلنگدن
5. قبضه تپانچه­ای شکل با روپوش لوله
6. شعله­پوش
7. بدنه و متعلقات که باز و بسته نمی­شود

طریق بستن عکس این مراحل را انجام می­دهیم.

مزایای شعله پوش:

1. برای باز و بسته کردن سیم خاردار.
2. پخش کردن شعله آتش برای ترک نخوردن لوله.
3. برای مسلح کردن مجدد سلاح بوسیله فشار گازی که از طریق سوراخ­های شعله­پوش به طرف پائین لوله وارد می­کند و گلنگدن را پائین آورده و تفنگ را مسلح می­کند.

 (اصول پنجگانه تیراندازی)

1. گرفتن وضعیت صحیح.
2. بستن درجه صحیح به اسلحه.
3. نشانه­روی صحیح.
4. پنج عمل انگشت­روی ماشه.
5. آتش منظم و مداوم. 

 پنج عمل انگشت­روی ماشه:

1. نشانه­گیری صحیح
2. حبس نفس
3. کشیدن قوزک اول
4. نشانه­روی مجدد
5. کشیدن قوزک دوم

وضعیت­های تیراندازی:

1. ایستاده
2. به زانو
3. نشسته
4. دراز کش
5. هجومی

اسلحه کلاشینکف:                     

مشخصات اسلحه کلاشینکف:

1. سلاحی است در تمام شرایط قابل استفاده بوده.
2. خودکار و نیمه خودکار می­باشد.
3. به وسیله برگه ناظم سه وضعیتی، (ضامن – تک تیر – رگبار) می­شود.
4. خشاب­های استارد 30، 40، 60 فشنگی تغذیه می­شود.
5. با هوا خنک می­شود.
6. با فشار غیر مستقیم گاز باروت مسلح می­گردد.
7. هنگامی که اسلحه به ضامن است مسلح نمی­شود.
8. دستگاه چکاننده که ضربتی می­باشد.

مختصات اسلحه کلاشینکف:

1. کالیبر: 62/7
2. وزن با قنداق کائوچوئی: 3/800gr
3. وزن فشنگ: 16 gr
4. طول سرنیزه: 204 متر
5. وزن خشاب خالی: 322 gr
6. وزن خشاب پر: 802 gr
7. طول اسلحه با قنداق: 87 سانتیمتر
8. طول اسلحه با قنداق تاشو: 69 سانتیمتر
9. طول لوله: 41 سانتیمتر
10. سرعت ابتدایی گلوله 710 متر بر ثانیه

مشخصات

1.       وزن اسلحه با قنداق: 3 کیلوگرم

2.       نواخت تیر علمی: 600 تیر در دقیقه

3.       نواخت تیر عملی در حالت رگبار: 100 تیر در دقیقه

4.        برد نهایی: 3000 متر.

مأموریت:تیراندازی علیه نفرات پیاده دشمن، سازمانی به تعداد 9 قبضه در گروه پیاده دسته تفنگ­دار تعداد خدمه اسلحه یک نفر می­باشد.

انواع مهمات تفنگ کلاشینکف:

1. فشنگ جنگی
2. فشنگ رسام (با نوک آبی و سبز)
3. فشنگ گازی بدون مرمی جهت تمرین
4. فشنگ گازی نارنجک تفنگی

معایب:

1. به علت کوتاه بودن طول فشنگ میزان تخریب آن نسبت به گلوله­های تفنگ ژ-3 و سایر تفنگ­های کالیبر کوچک کمتر است.
2. فاقد دستگاه نشانه­روی یا دوربین بوده و قدرت نفوذ آن کمتر است.

انواع تفنگ کلاشینکف:

1. با قنداق کائوچوئی و یا چوبی برای تیر اندازی برای وضعیت­های دراز کش، ایستاده، به زانو.
2. با قنداق فلزی تا شونده جهت تسهیل درپوش واحدهای چتر باز یگان­های چیریکی و کماندوئی

 نام گذاری قطعات اصلی کلاشینکف (8 قطعه):

1. بدنه و متعلقات
2. میله و فنر ارتجاع
3. آلات متحرکه و پیستون گاز
4. درپوش فلزی
5. استوانه گاز
6. درپوش تحتانی
7. خشاب
8. شعله پوش

دستگاه نشانه روی اسلحه کلاشینکف شامل :

1. مگسک (دستگاه)
2. دستگاه ستون درجه که سوی درجه اعداد از یک تا هشت شماره گذاری شده که هر عدد نماینده مسافت صد متر است (هنگام بستن مسافت بر روی درجه با شست و انگشت سبابه دست راست روی دکمه طرفین ستون درجه به طرف داخل فشار داده تا لغزنده ستون درجه به  حرکت درآید لبه جلویی آن در مقابل خطی که زیر هر عدد حک شده قرار گیرد).

عمل رفت:



ساعت شما به كمك خورشيد مي‌تواند مانند يك قطب‌نماي ساده برايتان عمل كند.
در ساعت‌هاي عقربه‌دار دو عامل «ساعت 12» و «عقربه ساعت شمار» مي‌توانند در جهت‌يابي به شما كمك كنند.
اگر عقربه ساعت شمار را طوري بگيريد كه سايه آن منطبق بر خودش باشد، (يعني درست به سمت خورشيد باشد) نيم‌ساز زاويه‌اي كه عقربه ساعت شمار با ساعت 12 مي‌سازد جنوب را به شما نشان مي‌دهد. (اين در صورتي است كه در نيم‌كره شمالي باشيد.) در اين صورت پشت سر شما شمال، دست چپ شما شرق و دست راست شما غرب است.
به اين ترتيب جهت تقريبي قبله را هم تشخيص داده‌ايد. اگر كمتر از 10 درجه به غرب منحرف شويد جهت قبله را هم تشخيص داده‌ايد.

موقعیت عقربه ها و جهت های جغرافیایی

جهت يابي با ساعت

محدوده شمالي بين N 5/23-N 5/66
پيدا کردن شمال با استفاده از ساعت
* عقربه ساعت شما را به سمت خورشيد بگيريد.
* نصف فاصله بين عقربه ساعت شمار و ساعت 12 ظهر، جنوب است و نقطه مقابل آن شمال است.
* (اگر ساعت به روي رقم ديگرست ساعت 13 را به جاي 12 انتخاب کنيد.)
محدوده جنوبي بين N 5/23-N 5/66
* عدد 12 را رو به خورشيد بگيريد.
* نصف فاصله بين ساعت 12 و عقربه ساعت شمار، شمال است.
 

باید توجه کرد که این روشها کاملا دقیق نیستند و صرفا جهت تقریبی‌ را به ما نشان می دهند.جهت های گفته شده در نیم کرهٔ شمالیست و در نیم کرهٔ جنوبی‌ برعکس است.
 

هرگاه نمازگزار از این راه ها پى به قبله نبرد و آسمان تمام ابرى یا به برخى از موانع مانند آب یا غیر آن در اثر تدبیر خداوند حسابگر پوشیده بود، اگر ظنّ غالب به جهت قبله داشت بر ظنّ و گمان خویش عمل مى کند و اگر گمانش نسبت به تمام جهات مساوى بود، یا اصلاً ظنّ مُساوى به جمیع جهات نداشت، بلکه شکّ محض نسبت به تمام جهات داشت و راهى نداشت که به وسیله آن توان تشخیص جهت قبله را داشته و قطع یا غلبه ظنّ بر سایر حالات را به ان استعلام کند، اگر نماز نافله بود به هر جهت که خواست نماز مى گزارد و اگر نماز واجب باشد باید آن را چهار بار رو به سوى جهات چهارگانه بخواند و اگر به خاطر برخى از امور ضرورى این کار براى او ممکن نبود باید نماز واجب را یک بار به هر جهت که خواست بخواند.

هدف اصلی در این مقاله , تشخیص موقعیت در هر مکان می باشد و در این رابطه , قطب نما ابزاری ضروری برای پیدا کردن مسیر بطرف مقصد است . آموزش های زیر به فراگیری کمک می کند . اگر می خواهید آموزش های مربوطه را عملا یاد بگیرید داشتن قطب نما ضروری است . ابتدا از حیاط خانه تان شروع کنید . سپس نیاز به مکانی خواهید داشت که نقشه ای داشته باشد . در یک مسافت کوتاه چند صد متری یا بیشتر تمرین کنید . سپس حوزه تمرین را بتدریج گسترده تر کنید و بدین ترتیب , بزودی این توانایی را خواهید یافت که در مناطق نا آشنا به طور مطمئن سفر کنید .



اگر می خواهید به کودک خود مسیر یابی را آموزش دهید این نکته را مد نظر داشته باشید : احساس ناشی از گم شدن ممکن است برای یک کودک بسیار استرس زا باشد و موجب شود تا هرگز به گردش در بیرون از شهر علاقه نشان ندهد  . ولی برخی دیگر از کودکان کاملا بر این احساس غلبه می کنند لذا , در نظر گرفتن این موضوع در طراحی تمرینات مربوطه در جنگل یا کویر , بسیار مهم است .

چگونه از قطبنما استفاده کنیم

روش استفاده بسیار آسان است , ولی برای آنهایی که می خواهند در مناطق نا آشنا سفر مطمئنی داشته باشند , کافی نمی باشد . اولین چیزی که باید بیاموزید چهار جهت اصلی است : شمال (N) , جنوب (S) , شرق (E) و غرب (W) . جهت شمال از همه مهمتر است .

گرچه انواع متعددی از قطبنما در بازار موجود است , ولی در اینجا بطرز کار با قطبنمای با صفحع قاعده ای (BASEPLATE) یا پروترکتور (PROTRACTOR) که متداول تر است اشاره می گردد . (شکل 1)

این قطبنما که در جریان جنگ جهانی دوم اختراع شد , صفحه مستطیلی شکلی دارد که روی آن پیکانی تحت نام "پیکان جهت نمای مسیر" (DIRECTION OF TRAVEL ARROW) حک شده است . همچنین عقربه دو رنگ مشکی و قرمز متحرکی در روی آن وجود دارد که همان سوزن قطبنما (COMPASS NEEDLE) است . در پاره ای از قطبنما ها سوزن ممکن است قرمز و سفید باشد ولی , در هر حال , نوک آن یعنی قرمزش , همواره رو به قطب شمال مغناطیسی زمین خواهد ایستاد . در روی قطبنما محفظه قابل چرخشی به نام محفظه قطبنما (COMPASS HOUSING) وجود دارد . در حاشیه محفظه قطبنما ,  از 0 تا 360 یا از 0 تا 400 درجه ,  درجه بندی شده است . (در اکثر قطبنما های دنیا تا 360 درجه ولی   در برخی انواع اروپایی تا 400 درجه) . آنها درجات یا آزیموت ها (AZIMUTH) هستند . همچنین در قسمت , حروف W,N,S و  E به ترتیب به نشانه جنوب,شمال, غرب و شرق وجود دارد .

کف محفظه قطبنما , یک پیکان و مجموعه ای از خطوط موازی با آن , به نام پیکان و خطوط تنظیم جهت (ORIENTING ARROW AND LINES) دارد . این نوع قطبنما می تواند بخش های اضافی دیگری به صورت زیر داشته باشد (شکل 3) : ریسمانی برای انداختن قطبنما به مچ دست , نوار مدرج در امتداد یک یا چند لبه از صفحه قاعده ای جهت اندازه گیری فواصل روی نقشه , یک ذره بین برای خواندن بهتر جزئیات نقشه , و شابلونهایی از دایره و مثلث برای مشخص نمودن مسیرهای حرکت روی نقشه .اگر می خواهید به سمتی بروید که بین دو جهت از چهار جهت اصلی قرار دارد , نام آن دو را با هم ادغام کنید . مثلا اگر مایلید به سمتی حرکت کنید که درست بین شمال و غرب واقع است , به راحتی می گوییم : می خواهم به شمال غرب بروم .

اجازه دهید همین مورد بالا را به عنوان مثال دنبال کنیم : به سمت شمال غرب بروید . در ابتدا , باید بفهمید شمال غرب بر روی قطب نما کجاست . سپس محفظه قطبنما را بچرخانید تا شمال غرب روی محفظه دقیقا جایی قرار گیرد که پیکان جهت نمای مسیر با آن تلاقی می کند .

قطبنما را در دستتان بگیرید . آن را کاملا صاف نگه دارید تا سوزن بتواند بچرخد . سپس خود شما به همراه دستتان و کل قطبنما بچرخید , فقط مطمئن شوید که محفظه قطبنما نمی چرخد . آن را همینطور بگردانید تا سوزن قطبنما با خطوط داخل محفظه قطبنما هم ردیف شود .

دقت کنید تا بخش قرمز (شمال) سوزن , در جهت شمال محفظه قطبنما قرار گیرد . اگر جنوب آن در امتداد شمال قرار گیرد , دقیقا در خلاف جهت مورد نظر حرکت خواهید کرد . این اشتباه در میان مبتدیان بسیار متداول می باشد . لذا همواره کنترل مجددی داشته باشید تا مطمئن شوید درست عمل می کنید . مشکل دیگر می تواند جاذبه های مغناطیسی موضعی باشد . به همراه داشتن اشیائی از جنس آهن یا انواع مشابه آن می تواند باعث اختلال در حرکت عقربه شود . حتی وجود یک گیره کاغذ روی نقشه ممکن است مساله ساز شود . مطمئن شوید که اقلامی مشابه در اطراف قطبنما نباشد . همچنین احتمال تاثیر گذاری جاذبه های مغناطیسی موجود در خاک (انحراف مغناطیسی) نیز وجود دارد که بسیار نادر است .

اگر مطمئن هستید کارتان را درست انجام داده اید , به سمتی حرکت کنید که پیکان جهت نما نشان می دهد . برای اینکه از مسیر خارج نشوید , حداقل در  هر صد متر یک بار به قطبنما نگاه کنید . ولی به قطبنما خیره نشوید . یکبار که جهت را یافتید نقطه ای در دور دست را هدف قرار دهید و به آنجا بروید . این موضوع زمانی اهمیت بیشتری پیدا می کند که از یک نقشه استفاده می کنید .

به منظور اجتناب از حرکت در جهت مخالف , باید خورشید را دنبال کنید . وسط روز خورشید تقریبا در جنوب است (در نیمکره جنوبی در شمال). بنا بر این اگر ظاهرا به سمت شمال قرار گرفته اید و خورشید در صورت شما می تابد , بایستی قدری تجدید نظر کنید .

چه موقعی به این تکنیک نیاز دارید؟

زمانی که بدون نقشه در جایی قرار گرفته اید که نمی دانید کجاست , ولی اطلاع دارید که در نزدیکی , جاده ای , کوره راهی , نهری و یا رودخانه ای وجود دارد , اگر با کمک قطبنما در جهت درست حرکت کنید , گم نخواهید شد . بدین ترتیب می دانید که به کدام جهت بروید یا حداقل به طور تقریبی در کدام سو حرکت کنید تا به آنجا برسید. لذا تنها کار لازم این است که محفظه قطبنما را بچرخانید . بدین ترتیب جهت حرکت , جایی خواهد بود که پیکان جهت نما با با محفظه تلاقی می کند . حال مراحل فوق را دنبال کنید . ولی چرا نمی توان به این روش بسنده کرد ؟ تکنیک مزبور زیاد دقیق نیست , با کمک این روش در جهت صحیح حرکت کرده و دور خودتان نخواهید چرخید ولی باید خیلی خوش شانس باشید اگر با این روش بتوانید مکان کوچکی  را بیابید .

اگر قصد دارید در منطقه ای ناشناخته , گردشی طولانی داشته باشید , همیشه به نقشه ای خوب که عوارض زمین (مثل کوه,صخره,دریاچه) را تحت پوشش خود داشته باشد , نیاز خواهید داشت ,بخصوص اگر از جاده خارج می شوید . همین رابطه متقابل نقشه و قطبنما است که تاثیر آن را دو چندان می کند.

استفاده ار قطبنما به همراه نقشه

این تکنیک بسیار با اهمیت بوده و باید به خوبی آموخته شود . زمانی که هم از قطبنما و هم از نقشه استفاده می کنید , قطبنما واقعا کارایی لازم را خواهد داشت . بدین ترتیب قادر خواهید بود تا در مناطقی که به آنها آشنایی ندارید , بدون نیاز به دنبال کردن جاده ها , با اطمینان و به دقت راه خود را پیدا کنید. به هر حال این کار قدری تمرین و تجربه می خواهد .

اصول کار تا حد زیادی مشابه آن چیزی است که در بخش قبل آمده است ولی این بار برای تعیین مسیر درست , از یک نقشه استفاده می کنید . نقشه ای را بردارید . در نگاه اول یک نقشه تعیین موقعیت بسیار پیچیده بنظر میرسد ولی عملا اینطور نیست . به نقشه ای فرضی  نگاهی بیاندازید .بدون آنکه به مسیر حرکت فکر کنید . شما می خواهید از نقطه A که جاده را قطع می کندبه صخره ای واقع در نقطه B بروید . البته البته برای اینکه در استفاده از این تکنیک موفق شوید باید مطمون باشید که واقعا در نقطه A هستید .

قطبنما را روی نقشه بگذارید  طوری که لبه آن در نقطه A قرار گیرد . لبه مورد نظر , لبه ای است که با پیکان جهت نما موازی باشد . سپس نقطه B را  در امتداد همان لبه قرار دهید . البته شما می توانستید از خود پیکان جهت نما یا یکی از خطوط موازی استفاده کنید ولی معمولا استفاده از لبه قطبنما راحتتر است . برخی معتقدند که در این مرحله باید با یک مداد , خطی در امتداد مسیر حرکت کشید ولی خلاف آن توصیه می شود زیرا این کار وقت گیر است بدون آنکه دقت را افزایش دهد .در هوای بارانی , نقشه می تواند در اثر باران خراب شود و در هوای طوفانی نیز باد می تواند نقشه را با خود ببرد . در این حالت باید نقشه را در داخل کیسه پلاستیکی شفافی قرار داد و آن را طوری بست که باد آن را نبرد . از همه مهمتر چیزی که روی نقشه کشیده می شود می تواند جزئیات مهم آن را پنهان کند .

باید دقت کنید که لبه قطبنما یا پیکان جهت نما از نقطه A تا B قرار گیرد . اگر اشتباه کنید دقیقا در خلاف نقطه مورد نظر حرکت خواهید کرد .

قطبنما را به صورت ثابت روی نقشه نگه دارید . در مرحله بعدی خطوط و پیکان تنظیم جهت را با خطوط نصف النهاری نقشه همراستا کنید . خطوطی از نقشه که به سمت شمال می روند مد نظر است . در حالی که لبه قطبنما به طور دقیق از A تا B کشیده شده , محفظه قطبنما را طوری بچرخانید که خطوط تنظیم جهت محفظه با خطوط نصف النهاری نقشه همراستا شود . در این مرحله کاری نداشته باشید که چه اتفاقی برای سوزن قطبنما می افتد .

اگر از موقعیت درست محفظه قطبنما مطمئن شدید , می توانید قطبنما را از روی نقشه بردارید . اکنون می توانید آزیموت محفظه را از جایی که پیکان جهت نما و محفظه با هم تلاقی می یابند بخوانید . مراقب باشید تا پیش از رسیدن به نقطه B هدف , محفظه نچرخد .

مرحله آخر مشابه بخش قبلی است . قطبنما را در دست گرفته کاملا صاف نگهدارید تا سوزن بتواند بچرخد . آنگاه ضمن اطمینان از عدم چرخش محفظه , خود شما , به همراه دستتان و کل قطبنما بچرخید . آن را همچنان بگردانید تا اینکه سوزن با خطوط داخل محفظه هم ردیف شود ..

اکنون وقت حرکت است . ولی به منظور حد اکثر دقت باید به شیوه خاصی عمل کنید . قطبنما را در دستتان نگه دارید به گونه ای که سوزن کاملا در امتداد پیکان تنظیم جهت باشد. سپس با دقت تمام سمتی را به عنوان هدف انتخاب کنید که پیکان جهت نما نشان می دهد  . در امتداد جهت تعیین شده , به نقطه خاصی از آن منطقه که تا جای ممکن در فاصله دوری قابل رویت باشد خیره شوید . سپس به آنجا بروید . فراموش نکنید که محفظه قطبنما نباید بچرخد. در جنگل متراکم شاید به چند بار انتخاب هدف نیاز باشد .

زاویه انحراف مغناطیسی و میزان خطا

متاسفانه بعضی مواقع , قضیه کمی پیچیده تر شده و چیزی به نام زاویه انحراف مغناطیسی , خودش را نشان می دهد. در این صورت نخواهید توانست از نقشه های تشخیص موقعیت و جهت یابی استفاده کنید . می بینید که قطبنما به سمت قطب شمال مغناطیسی قرار دارد و نقشه نیز قطب شمال جغرافیایی را نشان می دهد . ولی این همان مکانی نیست که بدنبالش هستید . روی اکثر نقشه های سیاحی چیزی بسیار سودمند به نام شبکه شطرنجی وجود دارد . شبکه مرکاتور متقاطع جهانی می تواند برای هر موقعیت خاصی بین 84 درجه شمالی و 80 درجه جنوبی , یعنی برای بخش عمده زمین بکار رود . در نقشه های سیاحی با مقیاس 500000/1  , می توانید آن را به صورت شبکه ای که خطوط آن 2 سانتی متر از هم فاصله دارند مشاهده کنید . این فاصله معادل 1 کیلومتر در زمین خواهد بود . شبکه مزبور یک قطب شمال حقیقی ندارد ولی در اغلب موارد , خطوط آن از دیگر قطب های شمال , زیاد دور نیست . مادامی که این شبکه نقشه را پوشانده باشد استفاده از آن برای خطوط نصف النهاری آسان خواهد بود.

در اغلب نقشه ها تشخیص موقعیت و جهت یابی این مشکل اصلاح شده و لذا , جای نگرانی نیست . ولی در نقشه های توپوگرافی این موضوع مساله ساز خواهد بود . اول از همه باید بزرگی زاویه انحراف مغناطیسی را بدرجه بدانید که بستگی دارد در کجای کره زمین قرار گرفته اید .لذا باید قبل از سفر اندازه آن را بدانید یا اینکه در جایی از نقشه اندازه آن مشخص شده باشد . به خاطر داشته باشید که در برخی از نواحی , زاویه انحراف به طور مشخص تغییر می کند.

در صورت استفاده از نقشه ای با شبکه بندی باید بدانید که این شبکه از قطب مغناطیسی چه اندازه اختلاف دارد . در اینجا نیز کم و بیش همان کارهایی را انجام دهید که در بخش استفاده از قطبنما به همراه نقشه تشریح شده است ولی این دفعه باید این موضوع را نیز مد نظر داشته باشید که خطوط تنظیم جهت به هیچ وجه با خطوط شبکه که رو به غرب یا شرق و یا جنوب هستند در یک راستا قرار نگیرند .

 

تیربار PK که در ایران به آن گرینوف (Goryunov) یا تیربار کلاش نیز می گویند، اسلحه ای است اجتماعی و خودکار که با فشار غیر مستقیم گاز باروت مسلح می شود. پیشینه طراحی و ساخت این اسلحه به دهه های 50 و 60 میلادی برمی گردد، زمانی که طراحان شوروی با الهام گیری از تجارب آلمانیها در ساخت تیربارهای MG34 و MG42 در جنگ جهانی دوم طراحی یک تیربار قابل حمل و تغذیه شونده با قطار فشنگ را آغاز نمودند.
این طرح در زمانی آغاز شد که تیربارهای قدیمی "ماکسیم" که از دهه 1930 در خدمت ارتش شوروی بود، بارها نا کارآمدی خود را به اثبات رسانده و در برابر مشکلاتی همچون سرما یا گرد و غبار بسیار آسیب پذیر بودند.
بعد از این که مخترعین نام آشنای شوروی "گریگوری نیکیستن" و "یوری ساکالف" طرح خود در خصوص یک تیربار تغذیه شونده با قطار فشنگ 62/7 م.م. را نتوانستند تکمیل نمایند، "میخاییل کلاشینکوف " معروف وارد عمل شده و با ارائه یک تیربار مسلح شونده با گاز باروت که از گلنگدن چرخشی بهره می برد، توانست یک بار دیگر توانایی بلامنازع خود در تولید سلاحهای کارآمد را به همگان ثابت نماید. او توانست با تولید تیربار پ.ک.ت تحول جدیدی در تیربارهای سبک تغذیه شونده با قطار فشنگ ایجاد نموده و نیروهای پیاده ارتش سرخ را با قدرت و توان بیشتر بدرقه صحنه های رزم نماید.

 این نسل از تیربارها مانند بسیاری از تیربارهای دیگر دارای گلنگدن باز بوده و به همین دلیل از نواخت تیر مناسب نیز برخوردار است وعلی رغم استفاده از الگوی تیربارهای غربی از اصول کلی کلاشینکوف تبعیت می کند. گلنگدن بزرگ و توانمند این تیربار توانایی پذیرش گلوله های 62/7 م.م را داراست و دارای فشنگ کش شبیه به تفنگهای هجومی کلاشینکوف می باشد. از آنجا که این تیربار از گلنگدن باز بهره می برد، پین شلیک را میتوان از روی گلنگدن برداشت. البته وقتی که گلنگدن در مسیر حمال خود می چرخد، پین شلیک روی حمال گلنگدن در حالت قفل شده باقی می ماند.
این تیربار یک اسلحه عمل کننده با فشار گاز و دارای یک پیستون با کورس بلند است و پیستون گاز به طور موقت بر روی حمال گلنگدن نصب شده و همراه آن حرکت می کند. پیستون گاز و رابط آن دارای صفحاتی از جنس کروم هستند تا مقاومت بیشتری در برابر خوردگی داشته باشند. ضمنا این نکته قابل توجه است که تمام تیربارهای این گروه دارای دافعه گلنگدن نیستند، اما نمونه های ساخت مجارستان و یوگوسلاوی مجهز به آن می باشند.

در جریان جنگ سرد این تیربارها شهرت زیادی در جهان داشتند و در درگیریهای مختلفی نیز مورد استفاده قرار می گرفتند. این تیربارها هنوز هم در روسیه، بلغارستان، مجارستان، رومانی، چین، یوگوسلاوی و احتمالا در لهستان تولید می شوند.

تیربار PKT چند منظوره میخاییل کلاشینکوف هرچند نتوانست به شهرتی همچون تفنگ تهاجمی طراحی شده توسط وی (مسلسل کلاشینکوف یا AK47) دست یابد، ولی اطمینان پذیری بالا، سادگی حمل و نقل و کارکرد ساده و روان توانسته است آن را در ردیف برترین تیربارهای چند منظوره دنیا قرار دهد.

خانواده تیربارهای PK از طرح قطار فشنگ با جعبه بسته شبیه به طرح مورد استفاده در تیربارهای ماکسیم استفاده می کنند. این قطار فشنگها دارای 3 طول مختلف هستند که شامل 100،200 و250 گلوله می باشند. قطار فشنگ 100 تیری در جعبه های کوچکتر جا گرفته و می توان در نبردهای هجومی آنرا در زیر سلاح به بدنه متصل کرد. جعبه های قطار فشنگ 200 و 250 گلوله ای بزرگتر بوده و در رزمهای پدافندی مورد استفاده قرار می گیرند. معمولا جعبه های 250 فشنگی برای نصب بر روی سه پایه استفاده می شوند. تیربار پی . کا بر علیه انواع هدفهای زمینی و بعضی از اهداف هوایی به کار می رود. نیروهای پیاده از این تیربار با به کارگیری دوپایه یا سه پایه استفاده می کنند. در ضمن تیربار پی . کا با مختصر تغییراتی در نفربرها و تانکهای روسی استفاده می شود. تیربار پی . کا در تانک بعنوان تیربار هم محور توپ اصلی مورد استفاده قرار می گیرد.

این تیربار در زمان جنگ تحمیلی و به علت کاهش کارآیی تیربار قدرتمند MG1A3 (به علت سنگینی و دفعات زیاد گیر کردن) وارد خدمت نیروهای مسلح گردید و در عملیات مختلف کلاسیک و چریکی توانست کارآیی خود را ثابت نماید. این تیربار هم اکنون نیز در نیروهای مسلح کشورمان از جمله سپاه پاسداران و نیروی انتظامی در خدمت است. این اسلحه به عنوان تیربار سبک سازمانی سپاه پاسداران وارد خدمت شده و اکنون در سطح وسیعی مورد استفاده قرار می گیرد. نیروی انتظامی نیز در واحدهای عملیاتی خود در مناطق مرزی و در درگیری با اشرار و قاچاقچیان مسلح به عنوان یک تیربار سبک و کارآمد از این سلاح بهره می برد.

 

مدلهای مختلف تیربار پی . کا:
1 – تیربارPK: مدل اصلی و معمولی تیربار که مورد استفاده نیروهای پیاده است و شعله پوش آن دوکی می باشد
2 – تیربارPKS: تفاوت آن با مدل PK در شعله پوش آن ست که بلند و شیار دار ساخته شده است
3 – تیربارPKM: وزن و طول لوله آن کمتر از مدلهای قبلی است (وزن آن 7.5 کیلوگرم است)
4 – تیربار PKMS: وزن آن کمتر و شعله پوش به صورت دوکی شکل اما کوتاه تر از مدلهای قبل می باشد
5 – تیربارPKMT: طول لوله، وزن و نواخت تیر آن بیشتر از مدلهای قبل و ماشه آن الکتریکی است
6 – تیربار قدیمی گرینوف SGM Goryunov: از مدلهای قدیمیتر تیربارهای روسی است و تقریبا ارتباطی با تیربارهای جدیدتر PK ندارد.

مشخصات تیربار پی . کا:
اسلحه ای است اجتماعی و خودکار که با فشار غیر مستقیم گاز باروت مسلح و لوله آن با هوا و در مواقع اضطراری با آب خنک میشود. دارای دو نوع نوار می باشد:
1 – نوار بلند 50 ، 75 ، 100 ، 200 ، 250 فشنگی.
2 – نوار کوتاه 25 عددی که ابتدا و انتهای هر نوار به گونه ای است که بوسیله یک فشنگ به نوار های قبلی و بعدی متصل میشود که نوارها از سمت راست اسلحه تغذیه میشود و دارای برگه ناظم آتش دو وضعیتی ( عقب ضامن ، جلو آتش ) می باشد.
دستگاه نشانه روی این سلاح از دو قسمت تشکیل شده است:
الف – مگسک ، که در سمت و برد قابل تنظیم است.
ب – ستون درجه ، که از اعداد 1 الی 15 مدرج شده که هر عدد ضریب 100 متر است و قبل از شماره 1 آن حرفی نوشته شده که اصطلاحا به آن علامت تاکتیکی گفته میشود که همسطح 400 متر میباشد.و خط شاخص هر عدد زیر آن عدد قرار دارد .ستون درجه دارای یک طبلک تغییر سمت نیز بوده که با استفاده از آن میتوان پیشگیرهای مربوط به هدفهای متحرک یا باد را منظور نمود.( 5 میلیم به چپ و 5 میلیم به راست ) .
ضمنا دارای رگولاتور تنظیم گاز بوده که جهت کم و زیاد کردن نواخت تیر و کمک در رفع گیر سلاح استفاده می شود. این تیربار به وسیله دو پایه استاندارد بصورت یک تیربار سبک و با سه پایه به صورت یک تیربار نیمه سنگین قابل استفاده می باشد. این تیربار دارای دو نوع قنداق چوبی و پلاستیکی فشرده می باشد.

کالیبر و فشنگ مصرفی: r54 × 7/62 میلیمتر
تعداد خان و گردش آن: 4 عدد و از چپ به راست
نواخت تیر عملی: 200 تا 250 تیر در دقیقه
سرعت اولیه گلوله: 820 متر بر ثانیه
برد مفید: 1000 متر
برد نهایی: 3800 متر
متعلقات:
دو نوع سه پایه، جعبه فشنگهای 50 و 100و 200 و 250 فشنگی، دو نوع جعبه تنظیف، پوکه کش، سه عدد سمبه، لوله یدکی، چرخ نوار پرکن، کیسه وبند حمل برای جعبه250 فشنگی
ماموریت اصلی: بر علیه اجتماعات دشمن
ماموریت فرعی: بر علیه اهداف هوایی
مهمات:
فشنگهای جنگی معمولی، ثاقب، آتش زا، سنگین، رسام، فولادی، آموزشی، گازی

________________________________________________________

 

منابع:

newcoy.persianblog.ir

wikipedia.org

hungariae.com/Goryunov.htm

oghj.blogfa.com (نویسنده: امید جعفری)

forum.downloadha.com

amoozeshnezami.blogfa.com

 

اسلحه ی کلاشینکف و خصوصیات آن

کلاشنیکف آ-کا-۴۷ (به روسی: Калашникова AK-۴۷) که در ایران به لفظ عامه گاهی آن را کلاشینکف و یا به طور خلاصه کلاش نیز می‌نامند، اسلحه‌ای انفرادی است که به حالت تمام اتوماتیک یا نیمه اتوماتیک می‌تواند تیراندازی کند. این اسلحه دارای خشاب‌های ۳۰، ۴۰ و ۷۵ فشنگی (قابلمه‌ای) می‌باشد.

این سلاح به روش غیرمستقیم و با فشار گاز ناشی از انفجار باروت مسلح می‌شود و سیستم قفل گلنگدن آن از نوع چرخشی است. این سلاح در سه نوع با قنداق ثابت، تاشو از زیر، و تاشو از بغل ساخته می‌شود که نوع تاشو آن به دلیل اشغال کردن فضای کمتر و حمل آسانتر مورد توجه قرار گرفته‌است. به خاطر کوچکی و سبک بودن نسبی در جنگ‌های چریکی (پارتیزانی) کارایی دارد. کالیبر اصلی آن ۷٫۶۲ است ولی در کالیبرهای دیگر نیز ساخته شده‌است.کشورهای مختلفی (بیشتر از بلوک شرق) و از جمله ایران، این سلاح را در انواع مختلف به تولید رسانده‌اند و هم اکنون این اسلحه به دلیل کارایی بالای خود در سازمان رزم نیروهای مسلح ایران قرار دارد.

نام این اسلحه در زبان روسی Автомат Калашникова образца ۱۹۴۷ года و در انگلیسی Automatic Kalashnikov rifle 1947 model است.

اسلحه کلاشنیکف در سال ۱۹۴۷ توسط میخائیل کلاشنیکف در روسیه طراحی شد و در دوران جنگ سرد توسط بسیاری از کشورهای جهان به ویژه بلوک شرق استفاده گردید. در سال ۱۹۵۱ رسماً وارد ارتش روسیه گردید. بدنه ان از فولاد نرم ساخته شده وبقیه قسمتها پرسکاری شده‌است. درحدودسال ۱۹۵۹ نوع AKM (افتامات کلاشینکف مدرن) درخط تولید قرارگرفت که بر خلاف مدل آ-کا-۴۷ بدنه این سلاح ورقه پرسکاری است و در قسمتهای دیگر تغییراتی نیز داده شده‌است. قابل توجه‌است که درارتش روسیه مدل (AKM) در حال خارج شدن از رده‌است و مدل دیگری از این سلاح بنام SKS-۴۷ که از نظر ظاهر و مکانیسم مشابه این سلاح بوده وکالیبر ان کمتر است (۳۹*۴۵/۵) جانشین ان می‌گردد.


انواع مدل هایAK47

كالیبر= 7.62 میلیمتر
فشنگ= 39× 7.62 میلیمتر
ظرفیت خشاب= 30 تیر
تعداد خان=4
نرخ آتش= 600 RDS
سرعت گلوله هنگام خروج= 700 متر بر ثانیه
این مدل فاقد سرنیزه میباشد .

روز 31 شهريور 1359 با حمله هوايي عراق به چند فرودگاه ايران و تعرض زميني همزمان ارتش بعث به شهرهاي غرب و جنوب ايران، جنگ 8 ساله حكومت صدام حسين عليه ايران آغاز شد. اين جنگ 19 ماه پس از پيروزي انقلاب اسلامي و چند روز پس از آن اتفاق افتاد كه صدام پيمان الجزاير را در برابر دوربين‌هاي تلويزيون بغداد پاره كرد. صدام در نطقي با تأكيد بر مالكيت مطلق كشورش بر اروند رود (كه وي آن را شط‌العرب ناميد) و ادعاي تعلق جزاير ايران به «اعراب» جنگ را در زمين، هوا و دريا عليه ايران آغاز كرد.
اين جنگ در حالي شروع شد كه مردم ايران دوران نقاهت پس از انقلاب را مي‌گذراندند و طبعاً به بازسازي كشور و آرامش و سازندگي مي‌انديشيدند. نيروهاي مسلح نيز به دليل آن كه انتظار جنگ را نداشتند، از آمادگي چنداني براي رويارويي در يك نبرد بزرگ برخوردار نبودند. به همين دلايل، نظاميان عراق در ماههاي اول پس از شروع حمله، موفق شدند چند شهر مرزي را در غرب و جنوب ايران تصرف كنند.
علل آغاز جنگ
گرچه صدام حسين در ساعات مياني 31 شهريور و پيش از صدور فرمان حمله به ايران، موضوع اختلافات مرزي را دليل وقوع جنگ عنوان كرد، اما حتي خود او نيز مي‌دانست اين جنگ مرحله اجرايي نقشه برنامه‌ريزي شده، هدفمند و فرامنطقه‌اي است و دولت بغداد به دليل اختلافات زميني و دريايي خود با ايران، تنها داوطلب اجراي اين نقشه شده است.
واقعيت اين است كه انقلاب اسلامي تنها سبب از بين بردن «جزيره ثبات غرب» در منطقه نشده بود، بلكه تمامي الگوها و هنجارهاي مورد نظر غرب در خاورميانه و خليج فارس را بر هم زده بود. انقلاب اسلامي در برابر نظامهاي لائيكي مورد نظر غرب در منطقه، با صراحت، احياء مذهب را صلا مي‌داد. علاوه بر آن قدرتهاي بزرگ از اين نگران بودند كه ثبات مورد نظر آنان در خاورميانه و همچنين جريان آرام و مطلوب نفت از خليج فارس، با تثبيت انقلاب اسلامي و جمهوري اسلامي ايران به خطر افتد. به همين دليل امريكا و اتحاد جماهير شوروي ـ عليرغم اختلافات برخاسته از فضاي جنگ سرد ـ در نارضايي از انقلاب اسلامي ايران موضع يكساني داشتند.
جمهوري اسلامي ايران در طول يك سال و چند ماه قبل از وقوع جنگ تحميلي، با فشارهاي برون مرزي متعددي روبرو شد:
جنگ تبليغاتي، سياسي رواني؛ محاصره اقتصادي؛ بلوكه كردن دارايي‌هاي ايران؛ تهديدات نظامي (مداخله نظامي در طبس و ...)؛ تحريف ماهيت انقلاب اسلامي در عرصه بين‌المللي؛ دامن زدن به تروريسم و ناامني داخلي و حمايت از آن.
هدف از اين اعمال، بدبين ساختن افكار عمومي جهان نسبت به انقلاب اسلامي، جلوگيري از شناسايي سياسي جمهوري اسلامي و فراهم ساختن زمينه هاي جنگ عليه ايران بود. هدف اين بودكه هرگونه برخورد با ايران، در عرصه بين‌المللي، اقدامي در جهت بازگرداندن ثبات و آرامش به منطقه ومطابق خواست جامعه جهاني جلوه كرده و توجيه پذير باشد. هدف اين بود كه نگذارند نهضت امام خميني (ره) به عامل تأثيرگذار در تعيين نظم استراتژيك جهان تبديل شود.
اين گونه اهداف و ديدگاهها نيز نمي‌توانست در چهارچوب اختلافات مرزي و جاه‌طلبي‌هاي صدام تعريف شود. صدام در حقيقت فريب توطئه خارجي را خورد و جاه‌طلبي‌اش محركي براي انتخاب عراق در اجراي اين توطئه بود. البته در كنار اين جاه‌طلبي، صدام انگيزه‌هاي جداگانه‌اي نيز براي جنگ داشت: صدام از تأثير انقلاب اسلامي ايران بر جمعيت 60 درصدي شيعيان عراق نگران بود؛ صدام همانگونه كه خود و دولتمردانش به دفعات اعلام كردند از پيمان الجزيره ناراضي بوده و در پي فرصتي براي لغو آن و حل يكسره اختلافات مرزي دو كشور مطابق ميل خود بود؛ صدام ـ بعدها از زبان سياستمداران عراقي و غير عراقي منتشر شد ـ مايل بود در برنامه نابودي انقلاب اسلامي و جمهوري اسلامي ايران و از بين بردن خطرتفكر اسلامي براي استعمارگران، در منطقه پيشقدم شود تا بتواند حمايت دولتهايي را كه با پيروزي انقلاب اسلامي منافعشان خطر افتاده، جلب كند و خود رهبري جهان عرب را به دست گيرد.
به همين دليل بسياري از تحليلگران سياسي، جنگ تحميلي عراق عليه ايران را تهاجمي فرا منطقه‌اي و برخاسته از اراده برون مرزي مي‌شمارند.
البته حوادث بعد نشان داد كه امريكا و يارانش در تبيين واقعيت‌ها، اشتباه كرده و دچار خوش‌بيني شده بودند كه ناشي از ماهيت رخدادهاي سياسي‌ـ اجتماعي و اطلاعات نادرست امريكا بود. امريكا به رغم نظام و سيستم اطلاعاتي‌اش، همچنين حضور طولاني مدت در جامعه ايران، فاقد اطلاعات واقعي بود و توان تبيين صحيح اين اطلاعات را نيز نداشت.
مجموعه اين مسايل، امريكا و هم پيمانانش را به چالشي با جامعه ايران كشاند كه هنوز بعد از گذشت نزديك به سه دهه به پايان نرسيده است. گرچه در اين مدت تحولات زيادي رخ داده، اما به طور قطع آن چه امريكايي‌ها از آن هراس داشتند اتفاق افتاد؛ انقلاب اسلامي ايران در برگرفتن غبار از چهره اسلام و خارج ساختن آن از كنج راكد عبادتگاهها به صحنه سياسي جوامع بشري موفق بود.
تمهيدات صدام براي جنگ تحميلي
صدام كه اساساً با نيت مبارزه با جمهوري اسلامي ايران در 25 تير 1358 با كودتا در عراق به قدرت رسيده بود، از ابتدا از تمامي راههاي ممكن براي به زانو درآوردن انقلاب اسلامي بهره گرفت.
اخراج هزاران ايراني از عراق در نيمه دوم 1358ش.؛ توزيع اسلحه بين عوامل ضد انقلاب حمايت از بمب‌گذاران و طراحي انفجارهاي مكرر در خطوط راه‌آهن و تأسيسات نفتي؛ پناه دادن به ژنرالهاي فراري حكومت پهلوي؛ انتخاب اسامي مجعول براي شهرهاي ايران در نقشه‌ها و كتابهاي درسي (عراق اهواز را «الاحواز»، خرمشهر را «محمره»، آبادان را «عبادان»، سوسنگرد را «خفاجيه» و بالاخره خوزستان را «عربستان» ناميد.1) و الحاق خيالي اين شهر‌ها به قلمرو جغرافيائي عراق؛‌ تحريكات و تجاوزات مكرر مرزي (دهها مورد يادداشت رسمي اعتراض از سوي وزارت امور خارجه جمهوري اسلامي ايران به سفارت رژيم عراق در تهران ارسال شده است2)؛ انعقاد قراردادهاي خريد هواپيماهاي ميراژ، ميگ وتوپولف (اين قراردادها پس از پيروزي انقلاب و قبل از جنگ منعقد شده است)؛ تقويت بدون دليل نيروهاي عراقي در مرز مشترك دو كشور و ايجاد موانع از قبيل سنگرهاي بتوني، سيم‌هاي خاردار و ... صدها نمونه ديگر از اقدامات مقدماتي صدام براي فراهم آوردن زمينه يك تهاجم گسترده نظامي عليه جمهوري اسلامي ايران است.
از اين رو هجوم نظاميان عراق به ايران در 31 شهريور 1359، تعجب هيچ يك از محافل سياسي مطلع جهان را برنيانگيخت، چرا كه از تمامي اقدامات يكساله صدام، بوي جنگ به مشام مي‌رسيد.
دولتمردان عراقي از همان ابتداي تجاوزشان تمامي توان سياسي، نظامي و تبليغي خود را براي به زانو درآوردن انقلاب اسلامي ايران به كار بستند. در جبهه سياسي هيأتهاي بسياري را روانه كشورهاي اروپايي، آفريقايي و آسيايي كردند و در اين مأموريت‌ها تلاش داشتند تا اهداف و مقاصد خود در تحميل جنگ به جمهوري اسلامي ايران را، نزد جهانيان توجيه نمايند. در نيمه اول دهه 1360 ش. روزنامه‌ها و رسانه‌هاي ارتباط جمعي امريكا و اروپا مملو از مقالات و گزارشهايي بود كه در آنها، به اهداف و نقشه‌هاي مقامات عراقي در به راه انداختن جنگ و علت حمايت كشورهاي غرب و شرق از آنها اشاره شده بود. در اين مقالات در توصيف اهداف جنگ به سركوب بنيادگرايي در منطقه، توقف صدور انقلاب اسلامي، كاستن از خطر بالقوه براي حكومت صهيونيستي، رفع نگراني دولت‌هاي عرب خليج فارس از قدرت ايران و ... اشاره شده بود.
عراقي‌ها در خلال جنگ، تمام قوانين ومقررات بين‌المللي را زير پا گذاشتند: پيمان الجزاير، پيمان منع كاربرد سلاحهاي شيميايي، پيمان منع حمله به اماكن مسكوني، پيمان مربوط به ضرورت رفتار انساني با اسيران جنگي، پيمان مربوط به ضرورت امنيت هوانوردي، پيمان مربوط به امنيت درياها، و دهها و صدها نمونه ديگر از پيمانها، مقررات و قوانين معتبر بين‌المللي در خلال جنگ تحميلي از سوي عراقي‌ها به زير پا گذارده شد.
بغداد در خلال جنگ تحميلي، از شبكه‌هاي بمب‌ گذار درداخل كشورو در رأس آنها از سازمان مجاهدين خلق (منافقين) حمايت كرد. منافقين كه در فرانسه و بعد در عراق مستقر شدند با سكوت يا حمايت دولت‌هاي ميزبان، بسياري از اقدامات تروريستي عليه مسئولان و افراد عادي كوچه و بازار ايران را در خلال جنگ تحميلي هدايت ‌كردند. ترور مردم عامي و مسئولان نظام، در پاريس و بغداد طراحي و برنامه‌ريزي مي‌شد و در شهرهاي مختلف ايران به اجرا در مي‌آمد. هفتم تير و شهادت آيت‌الله بهشتي و 72 نفر از مسؤولان ايران، هشتم شهريور وشهادت رئيس جمهور رجايي و نخست‌وزير باهنر، شهادت امامان جمعه، ترور مستمر مردم عادي از قبيل كاسب، دانش‌آموز، روحاني و غيره از جمله اقدامات تروريست‌هاي داخلي تحت الحمايه دولت عراق در خلال 8 سال جنگ تحميلي بود.
علاوه بر اين، ابعاد جنگ فقط در مرزها و يا در داخل شهرها به صورت ترورهاي روزمره خلاصه نمي‌شد، بلكه خانه‌هاي مسكوني مردم و مدارس كودكان بي‌دفاع در بسياري از شهرهاي ايران آماج حملات موشكي عراقي‌ها بود و هزاران نفر از تلفات مردمي جنگ ناشي از همين گونه حملات بود. كشتي‌هاي باري و نفتي كه عازم بنادر ايران بودند، در بخش عمده اين 8 سال هدف حملات هوايي عراق در خليج فارس بودند و هواپيماهاي جاسوسي ـ آواكس ـ كه در عربستان مستقر بودند، جنگنده‌هاي عراقي را در هدف‌گيري اين كشتي‌ها ياري مي‌دادند.
حمايتهاي جهاني از صدام
در خلال جنگ تحميلي، عراق از حمايت بي‌دريغ تسليحاتي، مالي و سياسي بين‌المللي برخوردار بود. فرانسه، شوروي، انگلستان و چين درصدر صادر كنندگان اسلحه مورد نياز عراق قرار داشتند، آلمان تأمين كننده عمده جنگ افزارهاي شيميايي عراق بود و دولت‌هاي عرب حوزه خليج فارس تأمين كننده عمده نيازهاي نفتي، مالي و ترابري عراق بودند.
دولت عراق در 1358ش. حدود 12 ميليارد دلار صرف خريد تسليحات كرد، امّا در 1361 توانست در خريد جنگ‌افزار از عربستان سعودي سبقت گيرد و در 1363 ش. بودجه نظامي بغداد از مجموع بودجه نظامي كشور‌هاي عضو شوراي همكاري خليج فارس بيشتر شد. در اين سال عراق 40 درصد درآمدهاي داخلي خود را صرف خريد جنگ‌افزار از امريكا، انگليس، فرانسه و روسيه كرد. هزينه‌اي كه عراق در دهه 1360ش. صرف خريد سلاح از امريكا و اروپا كرد، از هزينه تسليحاتي كشورهاي صنعتي اروپاي غربي در همين دهه بيشتر بود. در اين دهه عراق، دو برابر آلمان غربي بودجه نظامي داشت.3
نه در امريكا، نه در اروپا، نه در روسيه و نه در سازمان ملل، هيچ منعي براي تسليح مداوم عراق به انواع جنگ‌افزارهاي كشتار جمعي در دهه 1360 ش. وجود نداشت. بسياري از اين سلاحها در شرايطي به عراق سرازير مي‌شد كه اين كشور پولي براي خريد آنها نداشته و خود را همه ساله به فروشندگان خود مقروض مي‌ساخت. بسياري از واردات نظامي نيز با صادرات نفتي پاسخ داده مي‌شد.
آمارهاي رسمي نشان مي‌دهد كه شوروي، فرانسه و چين ـ سه عضو دائم شوراي امنيت سازمان ملل ـ به ترتيب درصدر كشورهاي صادركننده سلاح به عراق در دهه 1360 ش. بوده‌اند. در طول اين دهه، 53 % واردات نظامي عراق به ارزش تقريبي 13 ميليارد و 400 ميليون دلار از شوروي تأمين مي‌شد. فرانسوي‌ها نيز با فروش بيش از 5 ميليارد دلار سلاح به عراق در دهه 1360ش. مجموعاً 20 % واردات نظامي عراق را به خود اختصاص داده‌اند. اين رقم در مورد چين نيز به 7% يعني به بيش از يك ميليارد و ششصد ميليون دلار بالغ مي‌شد. 4
در كنار فعاليت مستقيم كارخانجات جنگ افزار سازي وابسته به دولت‌ها، مؤسسات خصوصي مختلف نيز در اين راستا صرفاً جهت كسب درآمد هرچه بيشتر وارد معركه شده و بدون توجه به قوانين داخلي هر كشور در مورد منع صدور ساز و برگ نظامي به كشورهاي درگير جنگ و حتي قوانين و كنوانسيون‌هاي بين‌المللي ناظر بر جلوگيري از توليد و فروش سلاحهاي غير متعارف، عراق را به صورت يك زراد خانه عظيم درآوردند.
اين روند باعث شد كه حكومت بعث نه تنها به پيشرفته‌ترين تجهيزات نظامي در زمينه‌هاي جنگ هوايي و زميني دست يابد، بلكه كارخانجات جنگ افزار سازي متعددي با همكاري كشورهاي مختلف به صورت آشكار و نهان برپا ساخت، به طوري كه طبق گزارش مؤسسات بين‌المللي، در پايان جنگ، عراق پنجمين قدرت نظامي جهان شد.5
در اين جنگ امريكايي‌ها نيز سهم خود را در ياري رساندن به ماشين جنگي صدام و دشمني با جمهوري اسلامي ايران ايفا كردند: در اسفند 1360، نام عراق از فهرست كشورهايي كه واشنگتن از آنها به عنوان «طرفداران تروريسم» ياد مي‌كرد خارج شد و در آذر 1363، امريكا به تحريم سياسي عراق خاتمه داد و روابط سياسي با اين كشور را برقرار كرد. امريكايي‌ها در موارد متعددي هماهنگ با صدام و به طور مستقيم وارد جنگ عليه جمهوري اسلامي ايران شدند. حمله به پايانه‌ها و چاه‌هاي نفتي ايران در خليج فارس و ساقط كردن هواپيماي مسافري ايرباس ايران بر فراز اين منطقه و كشتار 300 مسافر و خدمه آن، دو نمونه از اين حملات بود. اين حوادث در حالي رخ مي‌داد كه ايران مورد تحريم تسليحاتي قرار داشت و اين تحريم با شدت اعمال مي‌شد. «كاسپارواين برگر» ـ وزير دفاع وقت امريكا ـ راجع به تصويب قطعنامه تحريم تسليحاتي ايران با صراحت گفته بود:
«... در صورتي كه قطعنامه تحريم تسليحاتي اجرا شود، ريشه توانايي ايران براي ادامه جنگ به سرعت خشك مي‌شود و در واقع ريشه موجوديت ايران نيز به صورت يك ملت به خشكي مي‌گرايد... 6»
شوراي همكاري خليج فارس كه در 1359 ش. به بهانه همكاري‌هاي اقتصادي، سياسي و نظامي 6 كشور عضو ـ امارات متحده عربي، بحرين، قطر، كويت، عربستان سعودي و عمان ـ به وجود آمد، عملاً كانوني براي گردآوري دلارهاي نفتي منطقه و انتقال آن به بغداد براي تقويت بنيه نظامي عراق شده بود. هنگامي كه جنگ به پايان رسيد، تنها مطالبات نقدي 6 كشور عضو اين شورا از عراق، از مرز 80 ميليارد دلار گذشته بود. اين غير از ميلياردها دلار نفتي بود كه دولتهاي منطقه به ويژه كويت و عربستان از پالايشگاهها و پايانه‌هاي خود به حساب عراق به شركتها و كمپاني‌هاي نفتي غرب فروخته بودند.
شيخ نشينهاي عرب منطقه به مدت يك دهه به مثابه دولتهاي دست نشانده بغداد عمل مي‌كردند. عراقيها دائماً از آنها متوقع بودند و براي جنگ و اقدامات نظامي خود بر سر آنان منت مي‌گذاشتند و رژيمهاي عرب نيز سپاسگزار بعثيها، دلارهاي نفتي‌شان را براي حاكمان بغداد ارسال مي‌كردند؛ همان حاكماني كه دو سال بعد از پايان جنگ تحميلي‌شان بر ايران، در حمله جديد خود به كويت و عربستان تلافي حمايتهايشان را كردند!. به همين دليل، هنگامي كه در تابستان 1369 ش.، صدام، طرح حمله گسترده به كويت را آماده مي‌كرد، كمترين بهايي براي واكنش احتمالي عربستان و ساير شيوخ شوراي همكاري قائل نبود. دولتهاي عرب حوزه خليج فارس در آن سال، در حقيقت پاداش سياست ده ساله خود را در دفاع يكجانبه از صدام دريافت كردند.
ناكامي صدام در دستيابي به اهدافش
ايمان و اعتقاد راسخ رزمندگان ايران به حقانيت انقلاب اسلامي و موج عظيم مردمي كه در قالب «بسيج» براي دفاع از كيان نظام جمهوري اسلامي ايران طي 8 سال دايماً حضور خود را در جبهه حفظ كردند، بزرگترين سرمايه انقلاب و نظام بود و مهمترين نقش را در توقف ماشين جنگي عراق بر عهده داشت.
در بررسي عوامل شكست عراق در دستيابي به اهداف اعلام شد‌ه‌اش، علاوه بر ايمان و اعتقاد رزمندگان ايراني، عوامل ديگر از قبيل نااميدي حاميان صدام از سقوط جمهوري اسلامي ، مردمي شدن جنگ و سرانجام پذيرش قطعنامه 598 از جانب ايران نيز بي تأثير نبود. نتيجه آن شد كه عراقيها 8 سال پس از شروع جنگ در همان نقطه اوليه آغاز قرار داشتند.
«خاوير پرزدكوئه‌يار» ـ دبير كل وقت سازمان ملل ـ نيز در خاتمه جنگ، با انتشار بيانيه‌اي رسماً از عراق به عنوان «شروع كننده جنگ» نام برد. اين بيانيه نيز سندي از مجموعه اسناد حقانيت جمهوري اسلامي ايران درجنگ بود. در خلال اين جنگ هيأتهاي متعدد صلح از سوي سازمان ملل، سازمان كنفرانس اسلامي، اتحاديه عرب و جنبش عدم تعهد براي ميانجي‌گيري به تهران و بغداد سفر كردند كه غالباً داوري آنها به دليل آن كه فاقد اصل بيطرفي و گاهي عاري از عدالت و صداقت بود، به نتيجه‌اي نرسيد. قطعنامه‌هاي منتشره از سوي شوراي امنيت سازمان ملل نيز به استثناي قطعنامه هفتم ـ قطعنامه598ـ كه در تير 1366 به تصويب رسيد، غالباً جانب انصاف و عدالت را رعايت نكرده بود.
قطعنامه 598 نيز عاري از اشكال نبود اما نسبت به ساير قطعنامه‌هاي منتشره، مواضع بيطرفانه‌تري داشت و جمهوري اسلامي ايران عليرغم بي‌ميلي اوليه سرانجام در تير 1367 آن را رسماً پذيرفت. روز 29 مرداد 1367 از سوي سازمان ملل آتش بس اعلام شد و به تدريج آتش جنگ در جبهه‌ها خاموش گرديد. با اين همه هنوز اكثر بندهاي قطعنامه 598 اجرا نشده است.
قسمتي از پيام امام خميني(ره) راجع به قطعنامه 598 و شرايط سياسي آن روز چنين است:
... من با توجه به نظر تمام كارشناسان سياسي و نظامي سطح بالاي كشور كه به تعهد و دلسوزي و صداقت آنان اعتماد دارم، با قبول قطعنامه و آتش بس موافقت نمودم و در مقطع كنوني آن را به مصلحت انقلاب و نظام مي‌دانم و خدا مي‌داند كه اگر نبود انگيزه‌اي كه همه‌ما و عزت و اعتبار ما بايد در مسير مصلحت اسلام و مسلمين قرباني شود، هرگز راضي به اين عمل نمي‌بودم و مرگ و شهادت برايم گواراتر بود...
... خوشا به حال شما ملت، خوشا به حال شما زنان و مردان، خوشا به حال جانبازان و اسرا و مفقودين و خانواده‌هاي معظم شهدا و بدا به حال من كه هنوز مانده‌ام و جام زهر آلود قبول قطعنامه را سركشيده‌ام و در برابر عظمت و فداكاري اين ملت بزرگ احساس شرمساري مي‌كنم، و بدا به حال آنان كه در اين قافله نبودند، بدا به حال آنهائي كه از كنار اين معركه بزرگ جنگ و شهادت و امتحان عظيم الهي تا به حال ساكت، بي تفاوت و يا انتقاد كننده و پرخاشگر گذشتند.7
به اين ترتيب جنگي كه در 31 شهريور 1359 توسط همة ظالمان جهان و به دست صدام بعثي به جمهوري اسلامي ايران تحميل شد، بدون دستيابي آنان به اهدافشان، در تابستان 1367 ش. به پايان رسيد.
پي‌نويس:
1 ـ تحليلي بر جنگ تحميلي عراق عليه ايران؛ انتشارات وزارت امور خارجه جمهوري اسلامي ايران.
2 ـ همان.
3 ـ‌ روزنامه جمهوري اسلامي؛ 31 شهريور، دوم و سوم مهر 1370ش؛ «صادر كنندگان مرگ».
4 ـ‌ همان.
5 ـ‌ گزارش آماري مؤسسه بين‌المللي صلح استكهلم ؛ 1989 م.
6 ـ فرآيند جنگ تحميلي؛ اداره كل پژوهش معاونت سياسي صدا و سيما.
7ـ صحيفه نور؛ جلد 20 ؛ ص 239.

بسیج چیست ؟ و بسیجی کیست ؟
بسیج شجره طیبه و درخت تناور و پرثمری است که شکوفه های آن بوی بهار وصل و طراوت یقین و حدیث عشق می دهد و بسیجی شاخ برگ درختیست که با ایثار و فداکاری تمام مجاهدان از صدر اسلام تاکنون پیوسته مراقبت شده تا بوی دل انگیز آن بهار صلح و امنیت را برای میهن اسلامی مان به ارمغان بیاورد و بسیجی بر بالای آن حدیث عشق را سروده است .

بسیج مدرسه عشق و مکتب شاهدان و شهیدان گمنامی است که پیروانش برگلدسته های رفیع آن، اذان شهادت و رشادت سرداده‌اند و بسیجی دانش آموخته مکتبی است که فارغ التحصیلان آن در جنت رضوان سکنی گزیده و ثمره رشادتهای خود را در لقاء پروردگار خویش یافته اند .

بسیج میقات پابرهنگان و معراج اندیشه پاک اسلامی است که تربیت یافتگان آن، نام و نشان در گمنامی و بی نشان گرفته‌اند و بسیجی سرباز گمنان امام زمان(عج) است که در مکتب عاشورا تربیت یافته و در دفاع مقدس خود مدرس سلسه رهجویان شهادت گشت .

بسیج لشگر مخلص خداست که دفتر تشکل آن را همه مجاهدان از اولین تا آخرین امضاء نموده‌اند و بسیجی آن رزمنده پاکبازیست که شبها در فراق مولای خود نجوا می کند و روز در جهادی حضور دارد که یک روز در برابر هجوم نظام سلطه ایستادگی کرده و اینک در برابر تهاجم فرهنگی اش خاکریز زده است .

و تشکیل بسیج در نظام جمهوری اسلامی ایران یقیناً از برکات و الطاف جلیة خداوند تعالی بود که بر ملت عزیز و انقلاب اسلامی ایران ارزانی شد . چرا که اگر بسیج نبود در دفاع مقدس نمی توانستیم در برابر دشمن تا دندان مسلح ایستادگی کنیم و هرجا که نوای دلنشین بسیج طنین انداز شده تحول عظیم ببار آورده که ثمرات آن در همه زمینه ها آشکار شده است .

بسیجی کسی است که شور و شعور را در هم آمیخته و پیوندی ناگسستنی با مولای خوبان دارد که در قالب زمان محدود نشده و همچنان ادامه دارد. تا زمانیکه کشور محتاج امنیت است حضور بسیج و بسیجی لازم و ضروری است و هیچ کشوری در هیچ زمانی بدون امنیت نمی تواند به حیات خود ادامه دهد .

بسیج یک نیروی مردمی است و به طبقه خاصی تعلق ندارد و بسیجی را می توان در هر قشری از اجتماع جستجو کردو یافت . بسیجی با ایمان عمیق توام با عواطفی که از خصوصیات ملت ایران سرچشمه می گیرد رفتار و عملکرد دشمن را رصد کرده و هرزمان لازم شد وارد میدان شده و با تفکری که از اسلام ناب محمدی(ص) نشات می گیرد به مقابله با خطرات می رود .

دانلود کتاب امادگی دفاعیه دوم دبیرستان با لینک مستقیم

دانلود

گرزها ، چكش‌ها و………..

گرزها ، گرزهاي زره‌شكن و چكش‌ها را بايد قديمي‌ترين سلاح به حساب آورد انسان مي‌توانست آنها را در دستان خود بگيرد و از طرف ديگر نمي‌شكستند و اجزايي نداشتند تا از كار بيفتد . چماق يا گرز از قديمي‌ترين نوع سلاح‌ها است . چماق‌هاي اوليه در واقع قلنبه‌هايي از سنگ بود كه از زمين

برمي‌داشتند و انسان ماقبل تاريخ از آن به عنوان ابزار و سلاح استفاده مي‌كرد از گرز براي خرد كردن دانه‌هاي خوراكي و نيز براي شكار حيوانات و جنگ با دشمن هم بهره مي‌بردند . در جنوب آفريقا نقاشي‌هاي ديواري متعلق به 6000 سال ق.م را كشف كرده‌اند كه در آنها دو نقش انسان با چوب‌هاي بلند و سنگين كه نظير گرز هستند به چشم مي‌خورد . آدمي از مصالح گوناگون براي ساختن گرز استفاده كرده است . مثلاً ستخوان هاي بلند و سنگين جانوران ،‌چوب دراز و ضخيم كه از درخت يا بوته يا نباتات ديگر مي‌كندند از جمله اين مصالح بوده است .

با استفاده از فلز ، گرز ساده ،‌ به گرز زره‌شكن تبديل شد سر گرز زره‌شكن ،‌ سنگين و گل ميخ‌دار يا نوك تيز بود . از اين خاصيت براي كوبيدن و خرد كردن سپر يا زره دشمن استفاده مي‌شد . همچنين سربازان پياده يا سوار از آن براي جنگ تن به تن استفاده مي كردند . امروزه در مجلس نمايندگان ايالات متحده از يك چماق كوچك زره‌شكن از جنس عاج و طلا به صورت تشريفاتي استفاده مي‌شود .

در بريتانيا هم عصاي سلطنتي كه ملكه در مراسم خاص در دست مي‌گيرد در واقع نوعي گرز زره‌شكن به شمار مي‌رود .

تبرها و سلاح‌هاي پرتابي
انسان تبر را با داخل كردن سنگ چخماق تيز به درون شاخه‌هاي شكافدار يا چنگالدار درست كرد و وقتي هم نحوه استفاده از مفرغ ،‌ آهن و فولاد را آموخت تبرهاي تيزتر و قوي‌تر توليد كرد . تا فرا رسيدن عصر آهن ،‌ سرتبرها را چنان قالب مي‌دادند تا حفره داشته باشد و دسته تبر در آن جا بيفتد . مدتي بعد هم تيغه تبر را چكش‌كاري مي‌كردند تا لبه آن تيز شود . امروزه هنوز هم تبر را بر همين منوال مي‌سازند .
پادشاهان و زمامداران نيرومند از تبر به عنوان مظهر قدرت خود استفاده كرده‌اند . در تمدن « مينوان كرت» هم مي‌بينيم تبر دو سر مفرغي را به عنوان مظهر اين تمدن به كار برده‌اند .

فلاخن‌ها ،‌ تير و كمان‌ها و كمان‌هاي زنبوركي
پرتابگر يا فلاخن‌ها از جمله كمان بلند زنبوركي سلاحي دور از دشمن است . اين موضوع به جنگجو اجازه مي‌‌داد به دشمن حمله كند و در همان حال دور از دسترس او باقي بماند . در نبردهاي دريايي قديم از پرتابگر‌ها استفاده مي‌كردند . انبوهي از سلاح‌هاي پرتاب كننده سنگ را در « قلعه ميدن» واقع در « دورست» انگلستان كشف كرده‌اند كه در آنجا مدافعان سلتيك زبان ، در سال 44 ميلادي با رومي‌ها جنگيده‌اند .
كمان در زمره قديمي‌ترين سلاح‌هاي دنيا است . نقاشي‌هاي غاري عهد قديم متعلق به 10000 و 5000 سال ق.م در كاستلون اسپانيا تصاويري از انسان‌ها را نشان مي‌دهد كه در جنگ از كمان استفاده كرده‌اند . در دانمارك كمان‌هايي متعلق به 2000 تا 1500 ق.م و در مصر به حدود 1400 ق.م پيدا كرده‌اند .
جنگاوران انگليسي و ولشي با استفاده از كمان‌هاي بلند خود در سه نبرد برضد فرانسه : نبرد كرسي در اوت 1346 ، پواتيه در سپتامبر 1356 و آژينكو در اكتبر 1415 به پيروزي رسيدند .

دشنه‌ها و كاردها
دشنه‌ها و كاردها را به دليل كوچكي ، سبكي و آساني ،‌ حمل سلاح‌هاي دم دست مي‌گويند و چون مي‌توان از آنها در سكوت كامل استفاده كرد سلاح‌هاي پنهاني هم گفته مي‌شوند . از دشنه و كارد در جنگ تن به تن و نيز به عنوان سلاح پرتابي استفاده مي‌كنند .
هر چند طرح دشنه از كارد اقتباس شده لكن ميان اين دو تفاوت مهمي موجود است . كارد يا چاقو وسيله‌اي ساده است كه يك طرف لبه آن تيز است و ممكن است نوك آن هم نسبتاً كند باشد هم براي مصرف روزانه مثل گوشت به كار مي‌رود و هم مي‌توان از آن به عنوان سلاح استفاده كرد .
اما تيغه دشنه در هر دو طرف تيز است و طول آن چنان شكل داده مي‌شود كه در نوك باريك و تيز شود و براي حفاظت دست استفاده كننده بين تيغه و دسته معمولاً حائلي مي‌گذارند . دشنه را هميشه در زمره سلاح طبقه‌بندي مي‌كنند .
قديمي‌ترين دشنه‌ها را از سنگ چخماق ساخته‌اند و بعد از آن هم از چوب يا استخوان تيز استفاده كرده اند . دشنه‌هايي از جنس مفرغ ، آهن و فولاد بسيار بادوام‌تر بوده‌اند .

شمشيرها ، شمشيرهاي بلند و شمشيرهاي هلالي
شمشير كه از قديمي‌ترين سلاح‌هاي دنيا است اكنون به صورت مظهري براي مقام افسري در مراسم رژه‌هاي نظامي درآمده است . انسان از ابزارهايي به شكل شمشير در كارهاي مزرعه و علف‌چيني استفاده كرد اما در آنها مثل وسايل مشابه تغيراتي دادند تا مناسب جنگ شود . شمشيري موسوم به كوكوي ساخت نپال سلاحي قديمي است كه امروزه همچنان مورد استفاده سربازان گروه سواره در ارتش بريتانيا مي‌باشد . تيغه پهن و خميده براي بريدن شي‌ء و حتي حفر زمين مناسب است و در عين حال سلاح بسيار خوبي هم در جنگ تن به تن به شمار مي‌رود .
شمشيرهاي قديمي را بيشتر براي شكافتن و نه ضربت زدن به كار مي‌برند . قرن‌ها در اروپا تيغه شمشيرها را كوتاه و مستقيم مي‌ساختند كه نوك باريك داشت و تيغه آن دو لبه بود . اين شمشير را در ابتدا از مفرغ و بعداً از آهن و عاقبت از فولاد ساختند . رومي‌ ها شمشيري كوتاه از جنس فولاد به طور حدود نيم‌متر موسوم به شمشير گلادياتور توليد كردند . اين سلاح به دشنه‌اي بلند با تيغه پهن شباهت داشت . واژه گلادياتور يعني كسي كه در سيرك‌ها يا استاديوم‌هاي رومي مي‌جنگيد . كلمه گلادياتور از همين واژه اقتباس شده است .
شهسواران و جنگاوران غربي در طول جنگ‌ هاي صليبي فنون ساخت شمشير ار از مسلمانان آموختند . اين موضوع منجر به ساخت شمشيرهاي عالي در غرب شد . جنگاوران خاورميانه‌اي شمشيرهاي منحني موسوم به شمشير خميده را به كار مي‌بردند . طول اين نوع شمشير بلند بود و تيغه‌اي باريك و بسيار تيز داشت .

ميله‌ها و نيزه‌ها
شكارچيان ماقبل تاريخ حيوانات را با نيزه مي‌كشتند تا غذا به دست آورند . نيزه در مقايسه با سنگ قدرت و دقت بيشتري داشت و پرتاب آن از فواصل دور از خطر هم ميسر بود . قديمي‌ترين نيزه‌ها را در واقع از نهال‌هاي راست (‌يا درختان نورسته‌) مي‌ساختند يعني يكسر آن را تيز مي‌كردند . در شرق دور از چوب خيزران استفاده مي‌كردند كه سبك و محكم بود و به كمك آتش نوك آن را بسيار تيز مي‌كردند اگر در نوك آن چخماق و يا سنگ فلزدار تعبيه مي‌كردند اثر آن مهلك‌‌تر مي‌شد .
جنگجويان در اكثر ارتش‌هاي قديم به نيزه مجهز بودند . البته نيزه پرتابي با يك عيب همراه بود يعني وقتي آن را به سوي دشمن پرتاب مي‌كردند به دست آوردن مجدد آن ناممكن مي‌شد .
در واقع دشمن مي‌توانست از آن عليه پرتاب كننده استفاده كند . رومي‌ها با اختراع نيزه‌اي به نام پيلوم يا نيزه سنگين پياده نظام بر اين مشكل غلبه كردند . گردن اين نوع نيزهرا در قسمت نوك بلند و باريك مي‌ساختند تا پس از اصابت به هدف نوك آن بشكند و دشمن نتواند از آن استفاده كند . سلاح‌هاي چوبي بلندتر و سنگين‌تر را بيشتر براي جنگيدن و نه پرتاب كردن مي‌ساختند .
در دوران قرون وسطي روستانشينان از چوب‌هاي بلند به عنوان عصا استفاده مي‌كردند . بر نوك اين عصا تيغه‌هاي متفاوتي مي‌بستند تا پياده نظام و سواره نظام از آنها به صورت سلاح استفاده كنند . البته نيزه نوكدار بيشتر مورد استفاده سواره نظام قرار مي‌گرفت .
تيغه چاقو يا تبر و همچنين تيغه كارد ضخيم نوك برگشته را كه ابزار بود بر نوك نيزه هم مي‌بستند . با نصب نوك‌هاي چنگالي تيز ( مثل چنگال دو شاخه ) نيزه‌هاي شاخه‌دار مي‌ساختند . نيزه‌هاي تبرزيني را از يك ميله بلند و نوك و سر تبري شكل درست مي‌كردند كه پايين‌تر از نوك نيزه مي‌بستند .

سلاح‌هاي آتشين قديمي
سلاح آتشين به آن نوع جنگ‌افزارهايي مي‌گويند كه در آنها از باروت و گلوله استفاده مي‌شود . تاريخ ساخت اولين نوع سلاح‌هاي آتشين در غرب به اوايل سده پانزدهم ميلادي باز مي‌گردد اين گونه سلاح‌ها مثل توپ‌هاي كاليبر كوچك عمل مي‌كردند و آن قدر سبك بودند كه سربازان پياده يا سواره هم مي‌توانستند آنها را حمل كنند . سلاح‌هايي از اين نوع به پرتاب كننده فشفشه‌هاي دستي كه امروزه براي دادن علامت خطر در دريا به كار مي‌برند خيلي شبيه بودند و لوله كوتاهي داشتند كه به قبضه متصل مي‌شد .
طول سلاح‌هاي مرسوم تا اواخر سده پانزدهم و اوايل سده شانزدهم با داشتن لوله و تفنگ و قنداق به حدود 165 سانتيمتر مي رسيد . قنداق ، لوله فلزي را در خود جاي مي‌داد و محكم مي‌گرفت و تيرانداز موقع شليك ته قنداق را در انحناي شانه خود مي‌گذاشت .
تفنگ شمخال سلاح بزرگتري بود كه غالباً آن را روي سه پايه ساده‌اي به كار مي‌بردند و معمولاً دو خدمه داشت كه يكي هدف‌گيري مي‌كرد و ديگري يك فتيله نوك تيز و شعله‌ور را دم سوراخ يا منفذ لوله مي‌گرفت . سربازاني كه اين نوع سلاح‌هاي سنگين را حمل مي‌كردند مشتاق بودند تا صنعتگران سلاح‌هاي سبك‌تر و راحت‌تر بسازند . آنگاه اولين پيشرفت در ساخت تفنگ‌ هاي فتيله‌اي حاصل شد براي شليك اين تفنگ از فتيله يا رشته آغشته به ماده شيميايي به اسم شوره يا نيترات پتاسيم كه آرام آرام مي‌سوخت استفاده كردند . رشته را پيرامون يك دستك يا اهرم خميده مي‌پيچيدند .
لگنچه‌اي كم عمق و پر از باروت كه مجراي باريكي داشت به لوله اسلحه منتهي مي‌شد . سربازان براي تيراندازي با تفنگ فتيله‌اي ابتدا رشته دور دستك يا فتيله را روشن مي‌كرد سپس درپوش فنري منتهي به لگنچه را باز ميكرد و ماشه را مي‌چكاند . اين عمل آتش فتيله در حال سوخت را به باروت مي‌رساند و سپس انفجار حاصل مي‌‌شد .

زره‌‌ها
جنگجويان زره را براي حفاظت سر و گردن و چشم و سينه مي‌پوشيدند . زره‌هاي قديمي از جنس مفرغ بود اما بعداً از فولاد استفاده كردند . جنگاوران ژاپني زره‌هايي ار جنس چوب خيزران بر تن مي‌كردند لكن پوشيدن آن با مشكلي همراه بود ، از يك طرف مي‌بايد آن قدر ضخيم يا سنگين باشد تا جنگاوري كه آن را مي‌پوشد مصون بماند و از طرف ديگر هم مي‌بايد آن قدر سبك مي‌بود كه مانع سهولت حركت نشود و جمع اين دو خاصيت قدري دشوار بود . يونانيان عهد باستان نخستين قومي بودند كه زره مفرغي بر تن كردند و از آن براي محافظت بازو ، پا و سينه استفاده بردند . لژيونرها يا سپاهيان رومي ، زره رزمي مي‌پوشيدند كه سينه ، شكم ،‌پشت و شانه آنان را محافظت مي‌كرد و با اين وسيله ريه ، قلب و عروق مهم خوني گردن ايشان از گزند مصون مي‌ماند . بازو و پاي جنگاور رومي بدون پوشش بود لكن به سهولت مي‌توانست حركت كند و بدود .
يكي از روش‌هاي ارزان قيمت براي درست كردن زره آن بود كه صفحات فلزي را به لباس بلند يا لباده لايي‌دار مي‌دوختند . تا فرارسيدن ايام نبرد هاستيگنز در انگلستان اشراف جنگجو و سربازان از زره زنجيري يا خفتان به هم متصل شده براي محافظت استفاده كردند . اين زره يا خفتان جنگجو را در برابر ضربات شمشير و پيكان و نيزه محافظت مي‌كرد و مانع حركت بدن نمي‌شد . خفتان را با متصل كردن حلقه‌هاي آهني به يكديگر مي‌ساختند تا نوعي پوشش يا پارچه‌ فلزي درست كنند . جنگاوران ساكسني و نورمني لباده‌هاي زرهي بر تن مي‌كردند كه بازوها و اندام را تا سر زانو محافظت مي‌كرد . آنان كلاهخودي از جنس خفتان بر سر مي‌گذاشتند و زير خفتان جليقه‌هاي نيم‌تنه ، لايه‌دار مي‌پوشيدند . اين نيم‌تنه مانع از آن مي‌شد تا ضربات شمشير سبب شود كه خفتان مستقيماً به پوست بدن فشار آورد .

استفاده از حيوانات در جنگ
در گذشته از فيل ، اسب ، الاغ و گاو اخته در جنگ استفاده مي‌كردند . اكثر اين حيوانات براي حمل سربازان و كشيدن واگن مورد استفاده واقع مي‌شدند ، اما از فيل تقريباً مثل تانك امروزي استفاده مي‌كردند چون مي توانست سربازان را زير پا له كند به علاوه كمانداران بر پشت آن سوار مي‌شدند و با ديد بهتري هدف‌ها را مي‌زدند .
يكي از قديمي‌ترين جنگ‌هايي كه در آن از فيل استفاده شد در آريلا يا اربيل كنوني ( واقع در عراق ) به سال 331 ق.م بود . در اين جنگ داريوش سوم پادشاه ايران با داشتن15 فيل ارتشي را برضد اسكندر سردار مقدوني رهبري كرد . سربازان اسكندر ابتدا با ديدن فيل هراسان گشتند اما به دليل انضباط شديدي كه داشتند از ميدان رزم فرار نكردند و جنگيدند و پيروز هم شدند .

استفاده از اسب در جنگ
اسب اين امكان را به ارتش‌هاي گذشته مي‌داد تا به سرعت جابجا شوند . از آنها براي كشيدن واگن ، تجهيزات محاصره و غارت يا حمل غنايم استفاده مي‌كردند . در ميدان رزم ديده‌وران و پيك‌ها با نشستن بر اسب خبرها را نزد سرداران مي‌بردند و دستورات آنان در باره نقشه جنگ را به ديگران ابلاغ مي‌كردند . دشمن نمي‌توانست اسب‌هاي قوي هيكل سواران اسلحه را كه در كنار هم مي تاختند و حمله مي‌كردند به آساني متوقف كند .
نخستين قومي كه از اسب در جنگ استفاده كرد قوم آشور بود كه حدود 800 ق.م آن را به ميدان آوردند و براي سواره نظام و كشيدن ارابه و شكار استفاده كردند . رومي‌ها از نژاد اسب‌هاي اروپايي ، خاورميانه‌اي و آفريقايي در پرورش نسل اسب براي انجام مسابقه ، شكار ، حمله شديد و رام كردن بهره گرفتند .
سلاح‌هاي سواره‌نظام
سلاحي كه جنگجوي سواره به كار مي‌برد منعكس كننده مهارت او به عنوان سواركار بود . سواران مغولي چنگيزخان مي‌توانستند بدون گرفتن عنان اسب سواره بروند و البته اين كار به معناي آن بود كه مي‌توانستند در پشت زين از كمان خود استفاده كنند . سواران معمولاً نيزه كوتاه و بلند را در يك دست مي‌گرفتند و با آن ضربت مي‌زدند . نيزه آن قدر بلند بود كه به سرباز پياده امكان مي‌داد تا از نزديك به دشمن ضربت وارد كند . آنان معمولاً مستقيماً به سوي دشمن پيش مي تاختند تا سرعت و نيروي محركه آني اسب را به سنگيني نيزه بيفزايد . نيزه‌سواران در اروپاي قرون وسطي موردپسند واقع شدند و سواران لهستاني و مجارستاني استفاده از آن را ادامه دادند . نيزه‌داران لهستاني از اين سلاح در جنگ‌هاي ناپلئوني سال‌هاي 1800-1815 برضد فرانسويان استفاده كردند . شهسواران قرون وسطي هم قبل از اين زمان در جنگ‌ها از نيزه استفاده مي‌بردند و مهارت‌هاي خود را در مسابقات نشان مي‌دادند . چون در جنگ با نيزه ممكن است دشمن اسب شهسوار را هم به صورت هدف درآورد از اين رو صنعتگران به ساختن زره براي اسب روي آوردند .
زره اسب را سينه‌پوش هم مي گفتند كه در ساده‌ترين شكل خود شامل خفتان و صفحه‌اي براي پوشاندن جلوي صورت اسب و سينه‌بند تزييني مي‌شد كه تا بالاي پاهاي جلو سينه مي‌رسيد . اگر قرار بود اسبي تماماً زره‌پوش شود گذشته از پوشش‌هاي فوق ،‌ كفل‌پوش ، ران‌پوش و پهلو‌پوش را هم بر آن مي‌افزودند . كفل‌پوش در واقع سرين اسب را محفوظ مي‌دانست . ران پوش و پهلو‌پوش هم صفحه اريبي شكلي بود كه به قاعده زين مي بستند . اين صفحه پهلوهاي اسب را مي‌پوشاند و فاصله كفل‌پوش و سينه‌بند را پر مي كرد.
قلعه‌ها و استحكامات
امروزه مي‌توان نمونه‌هاي متعددي از استحكامات دوره ماقبل تاريخ و عهد قديم را در سراسر دنيا مشاهده كرد . كساني كه آنها را بنا كرده‌اند غالباً از عوارض طبيعي زمين مثل تپه ، صخره ،‌ پرتگاه ، رودخانه ، درياچه و باتلاق براي استحكام آنها بهره‌داري كرده‌اند . هرجا چنين عوارضي موجود نبوده مردم با حفر خندق و ايجاد خاكريز و بعدها با ساختن ديوار و برج اين گونه موانع را به وجود آوردنده‌اند . سازندگان قلعه بعضي اوقات از مكان‌هاي قبلي استفاده مي‌كردند . مثلاً هنري اول شاه انگلستان ، در دهه 1120 ميلادي با استفاده از استحكامات مربع شكل و متعلق به دژ نظامي پيشين ساكسون‌هاي رومي در پروچستر واقع در همشاير ، قلعه‌اي بر فراز بلندي و محصور در ديوار بنا كرد . اكنون هم مي‌توان نماي كلي دژهاي نظامي مربع شكل رومي را در سراسر اروپا مشاهده نمود . دژ نظامي را به زبان رومي كستروم مي‌گفتند كه واژه انگليسي كسل به معناي قلعه از آن اقتباس شده است .

ديوارها
ديوار قلعه‌ها را با يك الگوي ثابت مي ساختند و معمولاً برگرد قلعه ديوار سد مانندي بالا مي‌آوردند . ضخامت ديوار بين 5/1 متر تا 8 متر متفاوت و آن قدر عريض بود تا نگهبانان بر بالاي آن راه بروند . بر بالاي ديوار جان‌پناه يا سنگرهايي مي‌ساختند كه خود حدود نيم متر ضخامت داشتند . در بعضي از قلعه‌ها اين جان‌پناه را تنها در بالاي وجه بيروني ديوار بالا مي‌آوردند . تعدادي هم در هر دو وجه يعني رو به بيرون و داخل قلعه مي ساختند . بلندي اين جان‌پناه‌ ها به حدود 2 متر مي‌رسيد و از اين رو بگهباني كه بر بالاي ديوار سد مانند مي‌ايستاد مي‌توانست به طور كامل پشت آنها پنهان شود و محفوظ بماند در طول جان‌پناه‌ها فاصله‌هاي معيني وجود داشت كه آن قدر كم ارتفاع و عريض بود كه كمانداران از آن به سوي دشمن تير پرتاب مي‌كردند . اين فواصل يا شكاف را برج و بارو و كنگره مي‌گفتند . به بخش‌هاي مرتفع شكاف‌ها كه كمانداران را محافظت مي‌كرد ،‌ بارو يا جرز ميان دو تيركش مي‌گفتند .

بمباران
پيش از اختراع توپ ،‌ سلاح‌هاي بمباران كننده را براساس استفاده از نيروهاي طبيعي مي ساختند . سلاح‌هاي عهد قديم و دوران قرون وسطي بر پايه سه اصل عمل كردند : فشار فنر ،‌ پيچش و استفاده از وزنه تعادل . مثلاً كمان‌هاي زنبوركي فوق‌العاده بزرگ از فشار فنر استفاده مي‌بردند . در اين كمان‌ها از چوب‌هايي با خاصيت فنري مثل چوب زبان گنجشك يا چوب درخت سرخدار كه به آساني خم مي‌شد ،‌ استفاده مي‌كردند .
پيچش يا پيچيدن را در سلاح‌هايي به كار مي‌بردند كه قدرت آن را طناب پبچيده فراهم مي‌‌‌‌‌‌‌آورد . هر چه طناب را محكمتر مي‌پيچند هنگام رها شدن قدرت بيشتري به دست مي‌آمد . از اين روش براي پرتاب سنگ يا نيزه بهره مي‌بردند . رومي‌ها در سده سوم ميلادي يكي از سلاح‌هاي پيچشي خود را كه نوعي منجنيق سنگين براي پرتاب سنگ بود گورخر نام دادند . دليل اين نامگذاري آن بود كه وقتي طناب اين ماشين را رها مي‌كردند لگد شديدي مي‌زد . رومي‌ها طناب اين ماشين را از موي آدمي درست مي‌كردند زيرا خاصيت كششي آن زياد بود .
منجنيق سنگ‌انداز هم نوعي سلاح مثل كمان زنبوركي بود . در اين ماشين ،‌ با خم كردن دو قطعه چوب در يك طناب پيچيده يا قيطان مو ،‌ فشاري مثل فنرايجاد مي‌كردند .
سلاح‌هايي كه براساس وزنه و تعادل يا خاصيت ترازويي عمل مي‌كردند حدود 500 ميلادي از چين به اروپا رسيدند . اين نوع سلاح‌ها همچون الاكلنگ عظيمي بودند كه در يك سر وزن‌هاي ثقيل و در سر ديگر آن فلاخن‌ يا پرتاب كننده‌اي مي‌بستند . سنگ يا هر نوع « مرمي» ديگري را در فلاخن مي‌گذاشتند كه از پايين مهار شده بود و در اين حالت وزنه تعادل در هوا بود وقتي مهار خلاص مي‌شد وزنه تعادل به پايين مي‌آمد و سنگ فلاخن را به هوا پرتاب مي‌كرد . سنگ تنها چيزي نبود كه سلاح ترازويي مي توانست پرتاب كند . مواد شعله‌ور را هم بر بالاي ديوار پرتاب مي‌كرد تا آتش‌سوزي ايجاد شود . و به علاوه اجساد انسان و حيوان را نيز به سوي مدافعان پرتاب مي‌كردند تا موجب عفونت شود و روحيه مدافعان پايين بيايد . امروزه در نظر اول اين نوع سلاح خشن وساده جلوه‌ مي‌كند . اما در شرايط قرون وسطي و وجود جاده‌هاي نامطلوب و وسايل نجاري ، ساختن سلاح‌هايي مثل منجنيق تعادلي يا منجنيق سنگ‌انداز و آوردن آنها به ميدان نبرد ،‌ در واقع شاهكار حيرت‌آوري به شمار مي‌رفت .
سينه‌كش‌ها ، دژ‌كوب‌ها ،‌ و نقب‌زني
براي آنكه محاصره كنندگان بتوانند سلاح هاي خود را به دشمن محاصره شده نزديك‌تر كنند ،‌ بيرون از ديوارهاي قلعه يا شهر به ساختن سينه‌كش يا سراشيبي اقدام مي‌كردند . سينه‌كش‌ها يا گذرگاه‌ها را براي آن مي‌ساختند تا از حفره‌ها و خندق‌هاي پر آب عبور كنند . مطلوب‌تر آن بود تا بيشتر از يك سينه‌كش ساخته شود تا دشمن نداند حمله اصلي از كدام جهت انجام مي‌‌شود . رومي‌ها در ساختن سينه‌كش موسوم به پشته يا خاكريز با استفاده از چوب ،‌ خاك و سنگ مهارت داشتند و پيشگامي كردند .
نيروهاي محاصره ابتدا خندق را پر مي‌كردند و تا پاي ديوار دشمن سينه‌كش مي‌ساختند ،‌ سپس قلعه‌كوب‌ها را روي چرخ به موضع‌شان مي‌كشاندند . قلعه‌كوب را بايد قديمي‌ترين سلاح‌هاي محاصره به شمار آورد . ابتدا آنرا از تنه قطور درخت مي ساختند و با زنجير از چهار چوب يا قاب الواري مي‌آويختند تا در هوا نوسان كند . همه اين مجموعه را در داخل حفاظي موسوم چارطاقي يا پنت هاوس قرار مي دادند . سقف و ديوارهاي چار طاقي را غالباً با پوست حيوانات مي‌پوشاندند و آن را خيس مي‌كردند تا در مقابل آتش مصون بماند .
قلعه‌كوب‌ها را به قبه فلزي و بعضاً هم به شكل قوچ مي‌ساختند و اين قبه را در نوك تنه درخت براي كوبيدن نصب مي كردند . جنگاوران با نوسان دادن ميله دژكوب و كوبيدن آن به در و با سعي فراوان و با صرف وقت مي‌توانستند سوراخي در آن ايجاد كنند .

ورود باروت به عرصه جنگ
باروت جامد موقع سوختن به سرعت به گاز بدل مي شود و اگر منفذي براي خروج باشد جرقه و دود سفيدي ايجاد مي شود و صداي چنداني هم توليد نمي‌كند . اما اگر منفذي موجود نباشد بر نيروي انفجاري و صداي آن افزوده مي‌شود . در اين حالت انرژي توليد مي‌كند كه مي‌تواند موجب راندن جسم جامد در داخل لوله شود و يا ساختماني را منفجر كند . بريتانيايي‌ها نخستين قومي در اروپا بودند كه در نبرد كرسي ( 1346 ) باروت به كار بردند .
مي‌گويند ادوارد شاه انگلستان سه تا پنج قبضه تفنگ داشته است كه به دليل شكل بطري يا ظرف مانندشان آنها را كوزه مي‌ناميده . سلاح‌هاي اوليه ،‌ سنگ پرتاب مي‌كردند و يا مانند كمان زنبوركي پيكان رها مي‌كردند .
با گذشت سيصد سال در ساختمان توپ تغييري حاصل نشد . ابتدا باروت را از دهانه توپ داخل لوله مي‌ريختند و سپس با سنبه آن را در ته لوله مي فشردند آنگاه لايي پنبه را از دهانه لوله با كمك سنبه به ته لوله مي راندند تا باروت فشرده را در جاي خود محكم نگاه دارد . سپس گلوله مدور را در سر لوله وارد مي‌كردند. در ته لوله سوراخي كوچكي وجود داشت كه قدري باروت در آن مي‌ريختند و رشته‌اي آغشته به شوره يا نيترات پتاسيم را به اين سوراخ وارد مي‌كردند و آتش مي‌زدند كه به آرامي مي‌سوخت .

اسلحه و جنگ‌افزار در دوران جديد
از ابتداي سده هجدهم تا كنون ،‌ شيوه‌هاي نظامي بيش از حد تصور ما دستخوش دگرگوني گرديده است . تفنگ‌هاي چخماقي ‌، جاي خود را به سلاح‌هاي پيشرفته خودكار داده‌اند و بالگردهاي نظامي و تانك‌هاي پيشرفته ،‌ جاي اسب‌هاي تندرو را گرفته‌اند . البته در خلال سده گذشته ،‌ دگرگوني‌ها با سرعت بيشتري صورت گرفته است .
در شرايطي كه جنگ جهاني اول تقريباً نبردي تن به تن به شمار مي رفت ،‌ جنگ خليج فارس را ، هواپيماهاي پيشرفته نظامي و موشك‌هاي دوربرد به پيش بردند .
اختراع ماشين بخار و موتورهاي بنزيني ،‌ موجب شد كه نظاميان مجبور نباشند براي نقل و انتقال نيروها و ادوات جنگي تنها به حيوانات كه خستگي و يا جراحت ، آنها را از پا مي‌انداخت ، تكيه كنند . كشتي‌هاي بزرگ كه نيروي محركه آنها بخار بود و با سرعت زيادي در مسير مخالف باد و يا جريان‌هاي آبي حركت مي‌كردند ،‌ جايگزين كشتي‌هاي بادباني شد .
صفحات زرهي كه در قرون وسطي از جان شهسواران (‌ شواليه‌ها )‌ محافظت مي‌كرد ، با گذر زمان ، براي حفاظت از كشتي‌ها ، خودروها و حتي هواپيماها به كار گرفته شد . توليد موادي سبك‌تر ،‌ مقاوم و ايمن در برابر آتش ،‌ افزايش يافت . اين مواد جديد در ابتدا براي تهيه لباس‌هاي خدمه كشتي و هواپيما‌ها به كار مي‌رفت . اما براي آتش نشان‌ها و كاركنان اورژانس نيز كاربرد پيدا كرد . قبل از جنگ جهاني اول ،‌ مردم به علم بسيار خوش‌بين بودند . آنها معتقد بودند كه پيشرفت‌هاي فناوري ، بي شك زندگي را امن‌تر ، سالم‌تر ، و راحت‌تر مي‌كند . از زاويه‌اي ، اين باور درست است ،‌ اما نبايد از نطر دور داشت كه دانش امروز در خدمت جنگ است .

تپانچه و تفنگ‌ها
شما در هر كشوري كه زندگي مي‌كنيد ، مي‌توانيد انواع تپانچه را همه روزه ببينيد ،‌ چرا كه مامورين پليس ، بايد به آن مسلح باشند .
در داستان‌ها و فيلم‌هاي مهيج وسترن ، قهرمانان و افراد شرور ، مسلح به سلاح‌هاي كمري هستند . احتمالاً شما تا كنون بسياري از سلاح‌هاي كمري را ديده‌اند . اما آيا مي‌دانيد كه آنها چگونه كار مي‌كنند ؟
دو نوع تپانچه وجود دارد . رولور ، داراي يك خشاب استوانه‌اي مي‌باشد كه 6 گلوله ، در آن جاي مي‌گيرد . كلت‌هاي مدرن‌تر به طور خودكار مسلح مي‌شوند . آنها داراي خشابي هستند كه جدا شده و 14 گلوله در آن جاي مي‌گيرد و از قسمت پايين دسته ، داخل سلاح قرار مي‌گيرد .
تفنگ‌ها بر سه دسته‌اند : برخي با دست مسلح مي‌شوند ،‌ بعضي نيمه‌خودكار و دسته‌اي سلاح‌هاي خودكار هستند كه در خشاب آنها بين 5 تا 30 گلوله جاي مي‌گيرد . درسلاح‌هاي خودكار ، گلوله بعدي خود به خود براي شليك در محفظه مربوطه قرار مي‌گيرد ، به اين ترتيب اين نوع سلاح هنگامي كه ماشه آن كشيده شود ، به طور مرتب شليك مي‌كند . معروفترين رولورها ، ششلول‌ها ( شش تير ) هستند كه در دهه‌هاي نخست قرن نوزدهم در ايالات متحده مورد استفاده قرار مي‌گرفتند .
براونينگ 9 ميلي متري بلژيكي كه قدرت بسيار بالايي داشت ، براي نخستين بار در سال 1935 ساخته شد . اين اسلحه پس از فشنگ‌گذاري ، حدود 1134 گرم وزن داشت و برد مؤثر آن بين 50 تا 73 متر بود . در مخزن فشنگ آن ،‌ 13 گلوله در دو رديف منظم جاي مي‌گرفت ، يك مزيت جالب كه در نمونه‌هاي بعدي نيز مورد استفاده قرار گرفت .
انگليسي‌ها در طول جنگ جهاني اول و بيش از نيمي از جنگ جهاني دوم از تفنگ كاليبر 7/7 ميلي متري لي انفيلد- ام- ال- اي استفاده مي‌كردند ،‌ اسلحه اي كه با حركت گلن گدن مسلح مي‌شد . كاراباينر 98- كاكاليبر 87/7 آلماني ، اسلحه‌اي بسيار دقيق بود ،‌ اما خشاب آن تنها ظرفيت 5 گلوله را داشت . تفنگ‌هاي گاراند ام- يك و كارباين ام- يك آمريكايي كه پس از شليك گلوله دوباره مسلح مي‌شدند ، از آن جهت كه مقاوم ، قدرتمند و قابل اطمينان بودند ، در طول جنگ جهاني دوم ، بسيار پرطرفدار بودند .

سلاح هاي خودكار
ساخت نخستين مسلسل به سال 1817 بازمي‌گردد ، زماني كه استفاده از اسلحه پاكل در انگليس گسترش يافت . اين سلاح ، يك رولور دستي بزرگ بود كه روي پايه اي قرار مي‌گرفت و در هر دقيقه 7 گلوله شليك مي‌كرد . گاتلينگ نيز سلاح دستي بود كه با نواختن بين 100 تا 200 گلوله در هر دقيقه شليك مي‌كرد . اين اسلحه در سال 1862 در آمريكا به بهره‌برداري نظامي رسيد و در جنگ‌هاي داخلي به كار گرفته شد .
نخستين مسلسل خودكار كه با موفقيت مورد استفاده قرار گرفت مسلسل كاليبر 32 ماكزيم بود كه توسط هيرام ماكزيم آمريكايي طراحي شد . اين سلاح‌ با استفاده از انرژي حاصل از شليك گلوله‌ها ، مكانيزمي را به كار مي‌رفت تا در هر دقيقه 500 گلوله شليك كند اين ميزان سرعت در شليك گلوله‌ها ، لوله تفنگ را داغ مي‌كرد ، به همين دليل از يك پوشش مملو از آب براي خنك كردن آن استفاده مي‌شد . انگليسي‌ها از اسلحه ماكزيم در سال 1895 به صورت عملياتي استفاده كردند .
مسلسل فرانسوي‌ هاچيكس با استفاده از گاز باروت عمل مي‌كرد . اين سلاح لوله‌اي سنگين‌تر از سلاح‌هاي قبلي داشت و به گونه‌اي طراحي شده بود كه نيازي به پوشش خنك كننده آبي نداشت و به وسيله هوا خنك مي‌شد . گلوله‌هاي اين مسلسل در يك تسمه چرمي جاسازي شده بود ، در حالي كه در سلاح‌هاي مشابه ديگر ، از تسمه‌هاي فلزي براي اين منظور استفاده مي‌شد .
نخستين مسلسل‌هاي سبك ، گلوله‌هايي به اندازه سلاح كمري شليك مي‌كردند و يك نفر به سادگي مي توانست آنها را حمل كند . استفاده از اين نوع مسلسل ها پس از پايان جنگ جهاني اول گسترش يافت . مسلسل تامسون ( تامي‌) كاليبر 43/11 ميليمتري كه در دهه 1920 در آمريكا طراحي و ساخته شد ، در ميان گروه‌هاي تبهكار آن سال‌ها بسيار محبوب گرديد .
ارتش‌هاي آمريكا و انگليس ، در جنگ جهاني دوم ، به طور گسترده‌اي اين سلاح را مورد استفاده قرار دادند . ام-پي 38/40 آلماني كه در جنگ جهاني مورد استفاده قرار گرفت ، نخستين مسلسل دستي بود كه قنداق تاشو فلزي داشت . اين مزيت باعث كاهش طول مسلسل از 8/83 سانتيمتر به 1/64 سانتيمتر شد .
توپخانه ، توپ‌ها و خمپاره‌اندازها
جنگ و درگيري در اروپا و شمال آمريكا در خلال سال‌هاي 1500 تا 1800 ميلادي ، با غرش توپ‌ها و توفاني از آتش و دود همراه بود ، زيرا نيروهاي توپخانه با حرارت فراوان به تبادل آتش مشغول بودند . توپ‌ها از دهانه لوله پر ميشدند و گلوله‌هاي كروي يا گلوله‌هاي توپ شليك مي‌كردند . بزرگترين و مهم‌ترين پيشرفت در صنعت ساخت توپخانه‌ها در سال 1858 با توليد لوله‌هاي خان‌دار به وقوع پيوست. لوله‌ خان‌دار موجب مي‌شود كه گلوله توپ ، پس از شليك ، حركتي دوراني و سريع داشته باشد و اين امر موجب دقت بيشتر در اصابت گلوله ها به اهداف مي‌گردد . توپ ته پر كه گلوله و خرج آن از عقب قبضه بارگيري مي‌شد ،‌ در حوالي سال 1870 به كار گرفته شد . مكانيسم پس‌زني براي جذب و تعديل پس‌زدن ( لگد ) قبضه در هنگام شليك ، از سال 1888 ابداع گرديد .
خمپاره اندازها سلاح‌هايي بودند كه از دهانه لوله پر مي‌شدند و گلوله‌هاي خود را در مسير منحني و زاويه‌دار شليك مي‌كردند . سابقه خمپاره اندازه‌هاي مدرن را مي‌توان در خمپاره‌اندازه‌هاي سبك انگليسي كه در جنگ جهاني اول به كار گرفته شد ، يافت .
همه سلاح‌هاي جنگ جهاني دوم ، مثل توپ‌هايي عظيمي كه آلماني‌ها فقط به كمك راه‌آهن مي‌توانستند جابجا كنند تا خمپاره‌اندازه‌هاي كوچك ژاپني كه سلاح سازماني گردان‌هاي رزمي بود ، منجر به توسعه و ساخت پوپخانه‌هاي مدرن و پيشرفته امروزي گرديد .
نمونه‌ توپ‌هاي آلماني ، توپ گوستاو كاليبر 813 ميليمتري بود كه در هنگام محاصره شهرهاي لنينگراد و سواستوپول گلوله هايي به وزن 5443 كيلوگرم را تا مسافت 46 كيلومتر شليك مي‌كرد . خدمه اين قبضه 1500 نفر بودند ! خمپاره‌انداز ژاپني با كاليبر 70 ميليمتر كه 5 نفر خدمه داشت ، گلوله اي به وزن 2/4 كيلوگرم را تا مسافت 1372 متر شليك مي‌كرد .
يكي ديگر از خمپاره‌اندازهاي جنگ جهاني دوم ، خمپاره‌انداز بزرگ 610 ميليمتري با نام كارل بود كه از آن نيز براي بمباران سواستوپول و همچنين ورشو استفاده شد . اين خمپاره‌انداز ،‌ گلوله‌‌اي به وزن 1787 كيلوگرم را حداكثر تا مسافت 2225 متر پرتاب مي‌كرد . اين خمپاره‌انداز بر روي شاسي يك ارابه سوار مي‌گرديد .
مين‌ها و استحكامات
از زمان جنگ‌هاي داخل ايالات متحده ، مين‌ها به عنوان بخشي از استحكامات دفاعي به منظور ايجاد موانعي بر سر راه پيشروي دشمن و نيز دفاع و حمايت از مواضع نيروهاي خودي مورد استفاده قرار گرفتند . اما در جهان توسعه يافته كنوني ،‌ مين‌ها مشكل بزرگي به شمار مي‌روند ، چرا كه نيروهاي متخاصم در جنگ‌هاي داخلي ، مبادرت به كاشت مين ، در مناطق درگيري مي‌كنند ، اما پس از پايان نبرد ، پاكسازي مين‌ها به دشواري امكان‌پذير است در نتيجه شهروندان غيرنظامي دچارتلفات مي‌شوند . نخستين مين‌ها در خلال جنگ داخلي آمريكا طي سال‌هاي 1861 تا 1865 به كار گرفته شد ، اما اين مين‌ها ، سلاح‌هاي ناقصي بودند . در همان جنگ ، از سنگرهاي حفرشده درون زمين ، نيز براي نخستين بار به عنوان جان‌پناه استفاده شد . پيش از آن طرح و نوع ساخت استحكامات نظامي با گسترش استفاده از باروت ، تغيير كرده بود . مدت‌ها بود كه قلاع نظامي مرتفع ساخته نمي‌شد بلكه به دليل بمباران‌ها ، براي كاهش ميزان خطرات ، استحكامات به صورت مسطح و استتار شده در شاخ و برگ درختان ساخته مي‌شد همچنين در استحكامات انبارهاي مهمات و پناهگاه براي سربازان در نظر مي‌گرفتند .
در پايان جنگ ، آلمان‌ها نخستين مين‌هاي ضدتانك را ساختند . آنها با اعمال تغييراتي در گلوله‌هاي استاندارد توپ و تجهيز آنها ، موفق شدن مين‌هايي بسازند كه با عبور تانك از روي آنها منفجر شوند .
در جنگ جهاني دوم ، استحكامات بازدارنده به صورت ديوارهاي بتوني ايجاد شد . به عنوان مثال ،‌ ديوار ساحلي آتلانتيك توسط آلمان‌ها و خط ماژينو به طول 322 كيلومتر توسط فرانسوي‌ها احداث گرديد . در هر حال استفاده از تانك و هواپيما ، اين نوع وسيله دفاعي قديمي را منسوخ كرده است .

نبرد چريكي و تروريسم
حتي در دوران صلح نيز تروريسم ، در بسياري از شهرها تهديدي جدي محسوب مي‌شود . گروه‌هاي سياسي و مبارزان مسلح كه تصميم گرفته‌اند با نقض قانون به اهداف خود نايل شوند ، دست به ترور مي زنند . آنها اميدوارند كه با ايجاد رعب و وحشت ،‌ دولت‌ها و عموم مردم را ترسانده به پذيرش نظريات خود وادار كنند . تروريسم نبردي انقلابي و جنگ چريكي است كه ضعفاً عليه اقويا به راه مي‌اندازند . بيشتر درگيري‌ها در خلال جنگ انقلابي آمريكا (‌ 1783-1775 ) را مي‌توان نبرد چريكي ناميد . نيروهاي مبارز غالباً دست به حملات غافلگيرانه‌اي عليه نيروهاي انگليسي مي‌زدند كه آمادگي برخورد با چنين عملياتي را نداشتند .
در روسيه ،‌ از سال 1917 تا 1921 انقلاب عليه تزار (‌ امپراتور وقت )‌ و دولت او ، تبديل به يك جنگ داخلي شد . دو طرف متخاصم ، بلشويك‌هاي سرخ و بلشويك‌هاي سفيد (‌ طرفدار غرب ) بودند . قرن بيستم شاهد گسترش روزافزون جنگ‌هاي چريكي بود ، زيرا كشورهاي اشغال شده توسط آلمان نازي ، مخفيانه به جنگ عليه اشغالگران ادامه داده و در برابر آنها مقاومت مي‌كردند . به عنوان نمونه ، نهضت مقاومت فرانسه با استفاده از سلاح‌ها و تجهيزاتي كه دولت انگلستان ، شبانه با چتر نجات به آنها مي‌رساند ، به مبارزه خود ادامه داد . مائوتسه تونگ ، رهبر كمونيست‌هاي چين را عيله ژاپني‌ها و نيز عليه ملي‌گرايان چيني قبل و بعد از جنگ جهاني دوم بر عهده داشت . مائو و چه‌گوارا كه در راستاي اهداف كاسترو در كوبا مي جنگيد ، از مشهورترين نويسندگاني هستند كه در مورد نبردهاي چريكي ، مطالبي به رشته تحرير در آورده اند .

تانك‌ها
زماني كه نخستين تانك‌ها در جنگ جهاني اول در ميان دود ، گل و خاك با گام‌هاي سنگين به سمت سنگرهاي آلماني پيش مي‌رفتند ، آلمان‌هاي مبهوت و شگفت‌زده ، تصور مي‌كردند كه شاهد هجوم هيولاي وحشتناك از قعر جهنم هستند .
در سال‌هاي بين دو جنگ جهاني ، طرح تانك‌ها تغيير كرد . طرح‌هاي جديد شامل ارتباطات راديويي و سيستم فنربندي پيشرفته بود و قبضه اصلي بر فراز يك برج چرخان قرار داشت . جنگ جهاني دوم شاهد پيشرفت تاكتيك‌هاي جنگي بود ، تاكتيك‌هايي كه با بهره گيري ازحمايت ، قدرت آتش و تحرك تانك‌ها ، امكان حمله و پيشروي سريع ، دور زدن سپاه دشمن از جناحين ، حمله به دشمن و نيز محاصره دشمن با كاهش قدرت تحرك او را فراهم مي‌‌كرد . در خلال جنگ جهاني دوم ، وزن و قدرت آتش تانك‌ها افزايش يافت و در نهايت منجر به ساخت تانك آي- اس- 3 شوروي سابق شد كه 2/44 تن وزن داشت و به يك قبضه 127 ميليمتري مجهز بود .
در سال‌هاي پس از جنگ ، تغييرات در طرح تانك‌ها شامل پيشرفت در موتورها ، سيستم فنربندي ، زره تانك و سيستم هاي كنترل شليك و سلاح (‌قبضه) اصلي بود . تانك ام-60 آمريكايي و سنچرين انگليسي در خاورميانه طي عمليات نظامي مورد استفاده قرار گرفتند . تانك‌هاي تي-54 و تي-55 شوروي سابق در خلال دهه‌هاي 1950 و 1960 توسط بسياري از كشورها به كار گرفته شد .

سلاح‌هاي ضد تانك
شكارچيان تانك بايد همانند شكارچيان قديمي حيوانات وحشي ، اعصابي آرام داشته و بسيار خونسرد باشند . هنگامي كه تانك به سمت آنها حركت مي‌كند و آنها را به شدت هدف گلوله هاي مسلسل خود قرار مي‌دهد ، گروه‌ شكارچيان تانك بايد منتظر بمانند تا دشمن در تيررس آنها قرار گرفته و آنگاه به آسيب‌پذيرترين نقطه تانك مهاجم ، شليك كنند .
در جنگ جهاني اول ، به محض آن كه تانك‌ها در جبهه غرب ظاهر شدند ، تمامي جنگاوران به فكر راه‌هايي براي متوقف كردن يا انهدام اين ماشين‌هاي جنگي ، با استفاده از سلاح‌هاي ضدتانك افتادند .
در آن زمان ارتش آلمان يك تفنگ بسيار قدرتمند ضدتانك توليد كرد كه گلوله‌هاي 7/12 ميليمتري شليك مي‌كرد . اما به هر حال ، بيشتر ارتش‌ها ، به خدمه سلاح هاي صحرايي خود براي از كار انداختن اين تانك‌هاي اوليه بيشتر اميدوار بودند . تفنگ‌هاي ضد تانك توسط ارتش‌هاي شوروي و انگلستان ،‌ در سال‌هاي نخست جنگ‌جهاني دوم مورد استفاده قرار گرفت ، اما زره‌هاي ضخيم‌تر و سلاح‌هاي جديدتر ، به سرع آنها را از رده خارج كرد .
اما موثرترين سلاح ضد تانك كه در دهه‌هاي 1920 و 1930 تكامل يافت ، يك گلوله توپ بسيار سخت و سنگين را با سرعتي زياد شليك مي‌كرد سلاح‌هاي اوليه كاليبري بين 1/38 تا 15/57 ميليمتر داشتند .
با گسترش جنگ دوم جهاني سلاح‌ها نيز بزرگ‌تر شدند و آلمان‌ها از توپ ضد هوايي 9/88 ميليمتري ، به عنوان مؤثرترين سلاح ضد تانك استفاده كردند . روس‌ها نيز يك سلاح ضدتاتك بزرگ با كاليبر 6/101 ميليمتر را مورد استفاده قرار دادند .
بيشتر سلاح‌هاي هدايت شونده مدرن ضدتانك ، با سيم هدايت مي‌شوند ، زيرا اين سيستم ، روش قابل اعتمادي است كه دشمن نمي‌تواند آن را به آساني از كار بياندازد . با تكامل زره‌ها طرح كلاهك‌هاي جنگي نيز تغيير كرد امروزه هركلاهك جنگي شامل دو يا حتي سه گلوله مخروطي شكل است كه پي در پي منفجر مي‌شوند . در سال 1979 ، سوئد ، موشكي به نام بيل توليد كرد ضربه شديد ناشي از انفجار گلوله مخروطي شكل خود را به سمت زره نازك بالاي تانك ، هدف‌گيري و منفجر كرد . اين دو طرح كه كلاهك‌هاي مكمل يكديگر و حمله از بالا ناميده مي‌شوند ، مسيري را كه فناوري سلاح‌هاي ضدتانك در قرن بيست‌و يكم خواهد پيمود ، نشان مي‌دهند .

ارتباطات و مخابرات
در يك بازي پرتحرك مانند مسابقه فوتبال ، اطلاعات مي‌تواند به مفهوم اختلاف ميان پيروزي يا شكست باشد . در چنين مسابقاتي 2 اطلاع ضروري مورد نياز بازيكنان است : محل استقرار هر يك از بازيكنان و شيوه همكاري با ديگر بازيكنان . در زمان جنگ ، اين نوع اطلاعات به مراتب ضروري‌تر است ، چرا كه زندگي هزاران سرباز به چنين ارتباطاتي وابسته است . كشتي‌ها ،‌ هواپيماهاي جنگي و بسياري ديگر از واحدهاي نظامي ، موقعيت خود را گزارش مي‌دهند و اين امر به فرمانده امكان مي‌دهد تصويري واقعي از صحنه جنگ را مجسم سازد .
براي قرن‌هاي متمادي ، پيام‌ها يا به صورت شفاهي و يا در قالب يك نامه كتبي ارسال و توسط انسان‌ها يا بر پشت‌ اسب‌ها حمل مي‌شد . اگر تهاجم يا حمله‌اي از سوي دشمن صورت مي‌گرفت ، برج‌هاي ديده‌باني كه بر بلندي تپه‌ها مستقر بودند با افروختن چراغ‌هايي ، نيروهاي خودي را سريعاً خبر مي‌كردند . پرچم‌هاي اخطار دهنده كه در كشتي‌ها از آنها استفاده مي‌شد ، كليد اصلي پيروزي انگليسي‌ها در نبرد ترافالگار در 21 اكتبر سال 1805 بودند . در قرن نوزدهم ، در هندوستان و آفريقاي جنوبي ، دو منطقه‌اي كه در آسمان آنها هميشه صاف و نور خورشيد دايم برقرار است ، با استفاده از انعكاس نور خورشيد در آينه‌ها و منعكس نمودن نورها به سمت مخاطبين ، موفق به ارسال پيام شدند . به اين ابزار اين كار هيلوگراف يا تلگراف آفتابي مي‌گفتند .
تلفن از سال 1880 به صورت گسترده مورد استفاده قرار گرفت . اين وسيله ارتباطي در جنگ بوئر ( 1902-1899 ) و نيز جنگ روسيه و ژاپن ( 1905-1904 ) به كار گرفته شد . در جنگ جهاني اول ، تلفن‌هاي صحرايي رو به گسترش نهادند و سيم‌هاي تلفن براي برقراري ارتباط ميان ستاد فرماندهي و مواضع استقرار آتش‌بارها ، سريعاً در دل زمين قرار داده شد . نخستين راديوها ،‌سنگين و دست و پا گير بودند و براي حمل آنها نياز به يك واگن و چندين اسب بود . در سال 1915 ، يك ديده‌بان ، از راديويي در داخل يك بالن با هواي گرم كه از فراز تنگه داردانل در تركيه مي‌گذشت ، استفاده كرد . درسال‌ هاي بين دو جنگ جهاني ، راديوها به اندازه‌اي كوچك شدند كه در كوله‌پشتي جاي مي‌گرفتند .
اگر چه ، حتي اگر پيامي به رمز درآورده شده بود دشمن مي‌توانست ،‌ امواج ارسالي از ايستگاه مربوطه را با يك سيگنال قوي ، دچار اختلال كند . يكي از روش‌ها براي كسب اطمينان از امنيت و ممانعت از ايجاد اختلال در پيام‌ها ، انتقال سريع و ناگهاني امواج راديويي بود . پيام كاملاً آماده مي‌شد و سپس طي چند ثانيه به ايستگاه ديگري ، ارسال مي‌شد . آنگاه پيام در ايستگاه مقصد بر روي صفحه ارايه مي‌گردد . در دهه 1980 ، راديوهايي طراحي و ساخته شدند كه به صورت خودكار هر چند لحظه فركانس خود را تغيير مي‌دادند . چنانچه ايستگاه گيرنده مجهز به تجهيزات مشابه بود مي‌توانست فركانس ادامه مكالمه را استخراج كند و به صورت خودكار به آن فركانس برود . در نتيجه عليرغم تغيير دايم فركانس ،‌ مكالمات بدون قطع شدن ، ادامه مي‌يافت . ماهواره‌‌ها را مي‌توان آخرين تحول در ارتباطات راديويي دانست . ماهواره‌ها علايم راديويي را دريافت و مجدداً آنها را پخش مي‌كنند و اين امكان را فراهم مي‌سازند كه پيام‌ها از نقاط دور دست دركمال اطمينان به فواصل طولاني منتقل شوند .

خداوند در آيه‌ی 217 سوره‌ی مباركه‌ی بقره می‌فرمايد: "و لايزالون يُقاتلونكم حتی يُرَّدوكُم عَنْ دينِكُم إن استطاعُوا". معنای آيه اين است كه دشمنان شما همواره با شما در جنگ هستند. واژه لايزالون، دلالت بر استمرار دارد و گويای اين است كه دشمنان هميشه با شما در جنگند منتهی بسته به شرايط مكانی و زمانی نوع اين جنگ ممكن است متفاوت باشد. گاهی جنگ، جنگ نظامی است. گاهی اقتصادی است و گاهی نيز فرهنگی. اصولاً جنگ‌هايی كه از نوع نظامی است و از وسايل و ادوات نظامی در آن استفاده می‌شود، به‌عنوان جنگ سخت يا Hard War مشهور است. ولی اگر در اين جنگ از وسايل و ادوات و كالاهای فكری و فرهنگی استفاده شود، اصطلاحاً به آن Soft War يا جنگ نرم اطلاق می‌كنند. بنابراين شاخصه‌ی جنگ نرم، استفاده از ابزارهای فكری و فرهنگی است.كشورهای استكباری به اين نتيجه رسيده‌اند كه همان‌‌گونه كه استعمار به شيوه‌های قديم، ديگر جواب‌گوی نيازها و اقتضائات امروزه نيست و بايد در قالب استعمار نو وارد برخی از كشورها شد، از طريق جنگ سخت نيز چندان نمی‌توان موفقيت‌های مورد نظر را كسب كرد. بنابراين سعی می‌كنند با تمركز بر مسائل فكری، ايدئولوژيك و فرهنگی و در واقع با گشودن جبهه‌ی جنگ نرم، به اهداف خود برسند. امروزه با استفاده از تكنولوژی‌های ارتباطاتی مانند سايت‌ها، وبلاگ‌ها و... اين تأثيرگذاری از سوی آن‌ها راحت‌تر اعمال می‌شود. شيوه‌ی عمده‌ی اين تأثيرگذاری نيز به اين صورت است كه ابتدا مجموعه مؤلفه‌هايی را در ارتباط با يك موضوع استخراج می‌كنند؛ يعنی در رابطه با موضوعی كه می‌خواهند القائی در مورد آن داشته باشند، چند مؤلفه را استخراج كرده و سعی می‌كنند دست‌كم نيمی از اين مجموعه مؤلفه‌ها صادق باشد. آن‌گاه اين اطلاعات صحيح را به‌عنوان پوشش و چتری به‌كار می‌گيرند تا در دل آن، چند موضوع خلاف واقع و نادرست را با تجزيه و تحليل‌هايی و به‌عنوان كالا و خدمات فكری و فرهنگی به كام مخاطب بريزند.بنابراين با جذابيت ظاهری كه برای مخاطبان ايجاد می‌كنند، آن‌ها را در پی بردن به انگيزه‌ی اصلی، دچار مشكل كنند. زيرا هنگامی‌‌كه مخاطب می‌بيند چند مورد از اين مؤلفه‌ها صحيح است، ديگر كل آن پديده و تحليل ارائه شده از آن را می‌پذيرد. دشمنان از اين طريق می‌توانند اهداف مورد نظر خود را به مخاطب تحميل كنند.طبيعتاً راه مقابله با جنگ نرم كه امروزه به‌طور ويژه دانشگاهيان ما درگير آن هستند، اين است كه اولاً درك كنيم كه اين هم يك نوع جنگ است. گمان نكنيم جنگ، فقط جنگ نظامی و سخت است. طرف مقابل ما در اين جنگ نيز به دنبال اهداف و منافع خاص خود است و چيز ديگری مدّنظرش نيست. درك اين‌كه در شرايط جنگ نرم قرار داريم، كمك می‌كند تا واقعيات اجتماعی و سياسی پيرامون‌مان را بهتر ببينيم. نكته‌ی دوم اين‌كه بايد درك كنيم اگر در رابطه با يك پديده از سوی رسانه‌های بيگانه چند مؤلفه به صورت ظاهراً صحيح القاء می‌شود، مؤلفه‌های فراوان ديگری هم وجود دارد كه در قالب اين چند مؤلفه‌ی صحيح، به صورت خلاف واقع و كذب به خوراك فكری برای مخاطبان تبديل می‌شود. اگر قشر جوان و دانشجويان ما دريابند كه مجموعه‌ی اين مؤلفه‌ها، لزوماً صادق نيست و در دل مؤلفه‌های درست، بسياری از مؤلفه‌ها به صورت كاذب وجود دارد، از جذابيت ظاهری كه از طريق القائات فكری و فرهنگی می‌تواند بر افكار تأثير بگذارد، كاسته می‌شود. در اين رابطه بايد دائماً آگاهی‌بخشی و يادآوری صورت پذيرد.آيه‌ی 194 سوره‌ی بقره می‌فرمايد: "فمَن اعْتَدی عَليكم فاعْتَدوا عليه بِمثل ما اعتَدی عَليْكم"؛ يعنی وقتی دشمنان با شما وارد جنگ شدند، شما هم با آن‌ها مقابله به مثل كنيد. اگر جنگ، جنگ نظامی است بايد از طريق نظامی وارد شد؛ "و أعِدّوا لهم ما اسْتَطعتم مِن قُوّة". اگر جنگ، جنگ اقتصادی است، به همان شيوه و اگر جنگ، جنگ فرهنگی و فكری است بايد مقابل به مثل ما هم به همان صورت شكل بگيرد. بنابراين در كنار موارد پيش‌گفته و شايد به‌عنوان يك محور اساسی، بايد مقابله به مثل هم با همان شيوه‌های فكری- فرهنگی و تقويت افكار سالم در ضمير جامعه كار كرد. تلاش برای تقويت روز‌به‌روز باورهای سالم، هجمه‌های فرهنگی و نرم را نيز خنثی خواهد كرد.بايد اين نكته را در نظر داشته باشيم كه چون قشر دانشگاهی بيشتر با مقوله‌ی فكر و فرهنگ ارتباط دارد، در جنگ نرم دشمن نيز اين قشر در اولويت‌های بالای آن‌ها قرار می‌گيرد. حال اگر در قشر تجّار، بازرگانان و... وارد شويم، مباحث اقتصادی و جنگ اقتصادی همچون تحريم و... بيشتر مدّنظر است و مباحث ايدئولوژيكی و فكری چندان موضوعيت پيدا نمی‌كند. بنابراين دانشگاهيان كه بيشتر با دانش، كتاب، ايدئولوژی و فرهنگ و... سر و كار دارند، گروه مخاطب و هدف اصلی دشمن در جنگ نرم هستند.در مورد نقش اساتيد دانشگاه در مقابله با جنگ نرم نيز اين نكته حائز اهميت است كه نقش روشنگر آن‌ها برای دانشجويان بسيار اساسی است. استادان دانشگاه می‌توانند ادراك مناسب از وضعيت موجود را به دانشجويان خود منتقل كنند. بدون شك اگر دشمنان ما مانند آمريكا و اسرائيل، حرف‌های جذابی می‌زنند، دلشان برای اين كشور نسوخته يا دنبال منافع ملی ما نيستند. انگيزه‌های آن‌ها از توجه به كشورهای خاورميانه را می‌توان در عراق و افغانستان مشاهده كرد. بنابراين جذابيت‌های ظاهری كه دشمن در قالب القائاتش ايجاد می‌كند، بايد توسط اساتيد برای دانشجويان كالبدشكافی شود.

آمادگي دفاعي

گفتار اول
ضرورت و اهميت آمادگي دفاعي

همان طور كه مي دانيد هر ساله در كشور ما از روز سي و يكم شهريور ماه به مدت يك هفته مراسمي به نام هفته دفاع مقدس برگزار مي‌شود. در طول اين يك هفته نيروهاي نظامي و مردم با برپايي مجالس، نمايشگاهها، مانورها و ... ياد و خاطره 8 سال دفاع مردم كشورمان را در برابر تجاوز عراق گواهي مي دارند و از رزمندگاني كه براي دفاع از ميهن اسلامي و دفع تجاوز دشمن جان باخته و يا مجروح و معلول شده اند، تجليل و تقديرمي كنند.
براي درك ضرورت و اهميت تجليل و تقدير از رزمندگان و مدافعان ميهن اسلامي ، فكر كنيد وقتي دشمن به كشور ما حمله كرد بخشهايي از آن را اشغال نمود اگر كسي براي دفاع و دفع تجاوز دشمن قدم پيش نمي گذاشت و كمر همت به مبارزه نمي بست چه مي شد؟ تجاوز دشمن تا كجا ادامه يافت؟ بنابر اين ملاحظه مي كنيد كه فداكاري و از خودگذشتگي رزمندگان ما در زمان جنگ چه خطرات بزگري از كشور و ملت دور ساخته و چه ارزشهاي والا و نعمتهاي گرانبهايي را براي ما حفظ كرده است. آيا اين كار شايسته تحليل و تقدير نيست؟
معلوم است كه جواب مثبت است در اين راه علاوه بر تشكرزباني، تشكر و قدرداني عملي را هم مي توان بكار بست.

**تشكر و قدر داني عملي اين است كه ما درحفظ و نگهداري دستاوردهاي رزمندگان وحاصل ايثارگريهاي آنان و ادامه راهشان ازجان و دل بكوشيم و دفاع از آرمانهاي ارزشمند انقلاب اسلامي و رهبر كبير آن را وظيفه اصلي خود بدانيم و همواره براي نگهباني از اين مرز و بوم ودفع تجاوز دشمنان آماده باشيم ** متأسفانه دنياي امروز دنياي حق و عدالت و قانون و انسانيت نيست و استعمارگران و قدرتمندان جز به زورگويي و تجاوز به كشورهاي ضعيف به چيزي نمي انديشند و هر جا بتوانند به توسعه طلبي و زورگويي مي پردازند.
جنايات اسرائيل در فلسطين و جنوب لبنان، ستمگري رژيم نژاد پرست آفريقاي جنوبي در حق سياه پوستان و كشتار ظالمانه مسلمانان بوسني و هرزگوين به دست صرب ها شاهد اين مدعاست. در چنين شرايطي هر كشور و ملتي كه قوي و شجاع باشد و در برابر ستمگران بايستد مي تواند استقلال و آزادي و عزت خود را حفظ كند و ملتي كه ضعيف و ناتوان بوده و همت ايستادگي در برابر زورمندان را نداشته باشد محكوم به شكست و ذلت است. نمونه هاي مختلفي را در جهان سراغ داريم كه نشان مي دهد هر جا ملتي سختي مبارزه و رنج دفاع شرافتمندانه را بر خود هموار كرده در برابر دشمن سر تسليم فرود نياورده سرانجام پيروز شده و به آرمانهاي ارزشمند خود دست يافته است.

گفتار دوم
نظام جمع (مشق صرف جمع)

اهميت نظم در زندگي:

انسان موجودي است اجتماعي، يعني نه به تنهايي مي تواند زندگي كند. او هميشه بايد در كنار انسانهاي ديگر زندگي مي كند تا بتواند زندگي خوبي داشته باشد. هر كسي بايد كار خودش را به موقع و درست انجام دهد تا چرخ روزگار بچرخد. يكي از چيزهايي كه براي جامعه انساني لازم است، وجود نظم و قاعده در كارهاست. بي نظمي كار اجتماع را مختل مي سازد.
همه موارد حكايت از آن دارد كه در كارهاي اجتماعي و زندگي فردي «نظم» نقش عمده و تعيين كننده اي دارد. حضرت علي عليه السلام در آخرين وصيتانمه خويش، بيش از هر چيز مردم را به رعايت نظم در كارها سفارش كرده اند.
خداوند بزرگ وجود نظم در نظام آفرينش را مسئله مهمي به حساب آورده و در جاي جاي قرآن كريم مردم را به تفكر در نظم نظام آفرينش دعوت كرده است، تا از اين راه، به وجود خداوند آگاه و متعال پي ببرند.
«اگر نظم نباشد، كارها در هم مي ريزد و حتي ان كسي كه ميل دارد به موقع كار خودش را درست و كامل انجام دهد، توانايي اين كار را نخواهد داشت» رانندگي نظم و قاعده و قانوني دارد، اگر چراغ راهنمايي در سر چهار راه ها نباشد، يا اگر مردم قاعده و نظم از دست راست حركت كردن را رعايت نكنند، آيا رانندگي كردن ممكن است.
در هر جامعه اي كه نظم و قاعده و قانون حاكميت داشته باشد. مردم بهتر تكليف خودشان را مي دانند و زودتر به مقصد مي رسند. يكي از جاهايي كه اصلاً بدون نظم كارهاي از پيش نمي رود جبهه جنگ است. به همين دليل «نظم» از عمده ترين مسائلي است كه در آموزش نيروهاي مسلح روي آن تأكيد مي شود.

نظم در نيروهاي مسلح :

در نيروهاي مسلح، براي بالابردن هماهنگي فرد يا گروه و هم چنين براي افزايش كارآيي نظاميان و تنظيم حركات آنان و نيز براي فرمانبرداري عمومي از فرماندهان، «نظام جمع» آموخته مي شود.
در اينجا چند هدف براي نظام جمع مي آوريم. شما مي توانيد اهداف ديگر آموزش نظام جمع را با مشورت معلم و همكلاسهايتان بدست آوريد و به اين سه مورد اضافه كنيد: هدف از آموزش نظام جمع اين است :
- افراد قدرت كنترل و هماهنگي اندام و اعضا و حتي حواس خود را بدست آورند. - اطاعت دقيق و آگاهانه از فرماندهان را بياموزند تا به هنگام دفاع ، كارآيي بيشتري داشته باشند.
- در لحظه هاي حساس نبرد، خيلي زود متشكل مي شوند و فرصت كمتري براي پيشروي و حمله به دشمن بدهند.
اگر نظم و نظام جمع آموخته شود مشكلاتي پيش خواهد آمد از جمله :
هر رزمنده اي بنا به تشخيص خودش كاري را در صحنه نبرد انجام خواهد داد كه شايد خيلي هم ضروري نباشد.
- افراد بدون هماهنگي با واحدهاي عملياتي ديگر عمل خواهند كرد.
- دشمن راحت تر مي تواند پيشروي كند

قوانين نظام جمع و روش اجراي آن :

آموزش نظم عمومي (نظام جمع) در نيروهاي مسلح ، با آموزش حركاتي منظم و از روي قاعده شروع مي شود. هر حركتي در نظام جمع بدنبال «فرمان» خاصي صورت مي گيرد. در نظام جمع و فرمان از دو جزء تشكيل شده است.
1 – خبر
2 – اجرا
«خبر در نظام جمع، آگاهي و ايجاد آمادگي در فرد براي هماهنگي با جمع است. «اجرا» هماهنگ شدن عملي با جمع، اطاعت از فرمان و اجراي عمل خاصي است كه فرمانده دستور آن را داده است.
فرمان «از جلو نظام» را مثال مي زنيم. در اين فرمان «از جلو» خبر است و «نظام» اجرا.
معمولاً فرماندهان ميان خبر و اجرا چند ثانيه به نيروهايش فرصت مي دهد. از جلو نظام فرماني است براي پشت سر هم قرار گرفتن نفر است.
فرمانده جزء يكم يعني خبر را با صداي بلند و كشيده به گوش افرادش مي رساند. از جلو......
افراد با شنيدن جزء خبر از فرمان از جلو نظام، به سرعت پشت سر هم قرار مي گيرند سپس فرمانده جزء دوم فرمان را با صداي كوتاه و محكم اعلام مي كند.

- نظام !
افراد با شنيدن جزء دوم فرمان از جلو نظام، دست چپ خود را در حالي كه كاملاً كشيده شده است به طرف بالا پرتاب مي كنند. بصورتي كه پنج انگشت به هم چسبيده باشد و انگشت بزرگ دست چپ آنها با شانه چپ نفر مقابلشان چهار انگشت فاصله داشته و كف دست آنها را به زمين و تقريباً موازي آن باشد. مسلماً اولين نفر است خود را بلند نمي كند، زيرا كسي را در مقابل خود ندارد.
نتيجه اين فرمان، آن است كه تمام افراد دقيقاً پشت گردن هم قرار مي گيرند. به فاصله ي يك دست با نفر جلو و عقب خود فاصله خواهند داشت. بلافاصله بعد از فرمان «از جلو نظام» فرمانده، «خبردار» مي دهد. «خبردار» نيز از دو جزء تشكيل شده است. «خبر» و «دار» با شنيدن فرمان خبردار، دست چپ با شتاب به پائين مي افتد و همزمان مشت شده و در امتداد خط دوخت شلوار قرار مي گيرد.

اين شيوه فرمان و اجرا معمولي است. دو شيوه ديگر «فرمان» و اجراي حركات نظام جمع وجود دارد:
1 – اجراي فرمان با نمره و شمارش:
پس از اداي جمله فرمان، فرمانده فرمان مي دهد. بشمار يك، كليه نفرات ضمن اجراي جزء يكم با صداي بلند شمارش را تكرار مي كنند. به فرمان بشار دو همه ي نفرات مجدداً ضمن اجراي جزء دوم فرمان شمارش را تكرار مي كنند. مثلاً «فرمان» به راست راست با نمره و يا شمارش . فرمان فرمان مي دهد، به راست راست با نمره و با شمارش.بشمار يك كليه نظرات ضمن گردش روي پاشنه ي پاي راست و پنجه هاي پاي چپ به كمك چرخس سريع شانه به اندازه 90 درجه سمت راست مي چرخند (جزء يكم فرمان) و با صداي بلند و همزمان مي گويد «يك» . سپس فرمان داده مي شود «بشمار دو» همه نظرات پس از مكث كوتاهي بدون آنكه پاي چپ را خم كنند. از كوتاهترين راه آن را به پاي راست مي چسبانند. (جزء دوم فرمان) و همزمان مي گويند: «دو» پس از مكث كوتاهي بدون آنكه پاي چپ را خم كنند از كوتاهترين راه آن را به پاي راست مي چسبانند. (جزء دوم فرمان) و همزمان مي گويند :«دو»

2- اجراي فرمان با نمره و بدون شمارش :
چنانچه بخواهيم حركات جزء به جزء با شماره فرمانده و بدون شمارش توسط افراد صورت گيرد، فرمانده پس از اداي جمله فرمان «به راست راست» فرمان مي دهد: «بشمار يك » نظرات بدون تكرار شماره جزء يكم حركت را اجرا مي كنند و سپس با فرمان «بشمار دو» جزء دوم حركت را نيز بدون تكرار شماره انجام مي دهند. براي مثال در فرمان به راست راست با نمره بي شمارش – فرمانده فرمان مي دهد : «به راست راست با نمره و بي شمارش «بشمار يك» كليه نظرات جزء يكم حركت را بدون شمارش اجرا مي كنند و سپس فرمانده فرمان مي دهد. «بشمار دو» و همه نفرات جزء «دوم» حركت را بدن تكرار شمارش انجام مي دهند.

طريقه قرار گرفتن افراد در صف :

پيش از هر حركتي در نظام جمع ، شيوه ايستادن افراد، مورد نظر است در يك جمع كلاً نفراتي كه اندازه قد آنها بلندتر از بقيه است ، بايد جلو صف بايستند. اگر افراد به صورت گروه بايستند (پشت سر هم ) نظرات بلندتر جلو گروه قرار مي گيرند و اگر به صورت صف بايستند( پهلوي هم ) نفرات بلند قدتر در سمت راست بايد بايستيد محل ايستادن فرمانده نيز در سمت چپ افراد است. بطوري كه هنگام حركت افراد جلو و پشت سر او قرار گيرند. اگر افراد در حال حركت نباشند و يكجا ايستاده باشند، فرمانده بايد در جايي بايستد كه صدايش را همه افراد تحت فرماندهي اش بشنوند.

هنگام ايستادن افراد بايد نكات زير را رعايت كنند:
حالت ايستادن : منظور از ايستادن حالتي است كه در آن نكات زير كاملاً رعايت گردد: - بدن آزاد باشد و بدون آنكه فشاري به آن وارد شود.
- پاشنه هر دو به هم چسبيده باشد
- پنجه هاي پا در يك خط و به اندازه عرض يك پا باز باشند.
- شكم به طرف داخل رفته، سينه جلو و پا كشيده ، شانه ها باز و بدن در يك خط عمودي قرار گيرد.
- گردن افراشته، سر بالا، شعاع دور چشم مستقيم، صورت طبيعي و چانه اندكي بالا قرار گيرد. هر دو دست كشيده و مشت انگشت شست پشت امتداد خط دوخت شلوار، ساير انگشتان چسبيده به شلوار و كف دست رو به بدن باشد. بعد از اينكه افراد به ترتيب قد توي يك صف قرار گرفتند، فرمان «افراد» بايست صادر مي شود.

بايست

– براي در يك خط قرار دادن پنجه هاي پاهاي كليه نفرات فرمان داده مي شود. «افراد بايست» با اين فرمان هر نفر سر را پائين مي اندازد و با حركت ريز و جلو يا عقب، پنجه پاهاي خود را با نفر سمت راست دريك خط قرار مي دهد و به همين حالت مي ماند تا نفر سمت راست وي سر را با شتاب به بالا ببرد سپس او هم بالا ببرد سپس او هم بلافاصله همين حركت را تكرار مي كند.

بدو بايستستست

– اگر افراد تحت فرماندهي يك فرمانده پراكنده باشند، قبل از فرمان بالا، فرمان «بدو ، بايست» صادر مي شود. فرمانده براي اجراي اين فرمان جاي اولين فرد يا اولين صف را تعيين مي كند و بعد فرمان «بدو بايست» مي دهد. افراد بلافاصله از جاي خود حركت مي كنند و پشت نفر اول يا صف اول قرار مي گيرند. اگر تعداد صف ها بيشتر از يك صف باشد فاصله هر صف از صف جلويي خود بايد به اندازه يك دست كشيده باشد، بعد از فرمان «بدو، بايست» و «افراد» بايست ، نوبت فرمان از جلو نظام است.

از راست نظام :

براي اينكه افراد كاملاً حالت نظامي بگيرند و استور بايستند بايد فرمان خبردار صادر شود، اما چون ممكن است هنوز افراد در يك صف ستقيم و منظم قرار نگرفته باشند، پيش از «خبرداد» فرمان از راست نظام » صادر مي شود. پس از خبرداد ، نوبت فرمان «آزاد» است.

آزاد

– فرماني است براي تغيير حالت دادن خبر داد. با اين فرمان نفرات پاي چپ خود را به سرعت از زمين بلند مي كنند و با يك ضربه محكم و به اندازه پهناي شابه به سمت چپ مي كوبيند بطوري كه پنجه هر دو پاي هر نفر در يك امتداد قرار گيرد. همزمان با اين حركت دست چپ مچ دست راست را گرفته و هر دو دست بطور كشيده و در پشت و انتهاي ستون فقرات قرار مي گيرد. در حالت آزاد مانند حالت خبردار، افراد نبايد تغيير سمت و يا حركتي بكنند. در تمام اين حركات اگر چه فرد به تنهايي عمل مي كند، اما هماهنگي خاصي با ساير افراد هم گروه خود دارد.

به چپ چپ :

تغييريست 90 درجه به طرف چپ اين فرمان از دو جزء به شرح زير تشكيل شده است: جزء يكم : نفر روي پاشنه ي پاي چپ و پنجه پاي راست به كمك حركت سريع شانه ها به اندازه 90 درجه به سمت چپ مي چرخد در حالي كه بدن كاملاً راست، دستها به بدن چسبيده و كشيده سر بالا، پاي راست كشيده و پاشنه متمايل به خارج است.
جزء دوم : پس از انجام گردش و مكث لازم. پاي راست بدون آنكه خم شود و از كوتاهترين راه به پاي چپ مي چسبد.

به راست راست – 90 درجه تغيير است به طرف راست. اين فرمان در دو جز]ء به شرح زير جرا مي شود :
جزء يكم : نفر روي پاشنه پاي راست و پنجه پاي چپ به كمك حركت سريع شانه ها به اندازه 90 درجه سمت راست مي چرخد. وضعيت كلي بدن بايد مانند حركت به چپ چپ باشد. جزء دوم : پس از انجام گردش و مكث لازم، پاي چپ بدون آنكه خم شود از كوتاهترين راه به پاي راست مي چسبد.

عقب گرد

– تغيير سمت 180 درجه اي است از طرف چپف اين فرمان در دو جزء به شرح زير اجرا مي شود.
جزء يكم :‌نفر روي پاشنه پاي چپ و پنجه ي پاي راست به كمك حركت سريع شانه ها به اندازه 90 درجه به سمت چپ مي چرخد در حاليكه بدن كاملاَ راست، دستها به بدن چسبيده و كشيده سربالا ، پاي راست كشيده و پاشنه متمايل به خارج است.
جزء دوم : پس از انجام گردش و مكث لازم، پاي راست بدون آنكه ختم شود از كوتاهترين راه به پاي چپ مي چسبد.

درجا راحت باش

– پس از فرمان آزاد، معمولاً فرمان در جا راحت باش داده مي شود و نفر بعد بدون تغيير دادن جاي خود مي تواند به راحتي ايستاده و پوشاك و تجهيزات خود را مرتب كند.
راحت باش – با اين فرمان نفر محل آموزش را ترك مي كند و به استراحت و تجديد قوا مي پردازد.

به جاي خود

– فرماني است براي برگشت به حالت صحيح ايستادن در مكان اوليه
حركت از نو – با اين فرمان دوباره همان وضعيت قبل از فرمان را اتخاذ مي كند
در جازدن – منظور از درجازدن حفظ آهنگ (فاصله مسافت و گرفتن نظام است. اين فرمان به دو صورت (در جا قدم رو) و (درجا) فرمان داده مي شود. همه اين حركات را افراد به تنهاي مي آموزند تا وقتي در دسته و گروه قرارگرفتند، بتوانند هماهنگ با بقيه عمل كنند يعني «حركات اجتماعي» منظم داشته باشند. مثلاً با شنيدن فرمان «به چپ چپ» همه افراد يكباره و همزمان روي پنجه پاي راست و پاشنه پاي چپ مي چرخند و آنگاه پاشنه ي پاي راست خود را همزمان و با ضربه به پاي چپ مي چسبانند.

جزء اول و دوم به چپ، چپ

جزء اول و دوم به راست، راست

در اجراي فرمان «به راست ، راست» نيز همه ي افراد يكباره، و همزمان روي پنجه هاي پاي چپ و پاشنه پاي راست مي چرخند و سپس پاشنه ي خود را با هم و با ضربه به پاشنه پاي راست مي كوبند. در فرمان «عقب گرد» نيز همه افراد روي پنجه پاي راست و پاشنه پاي چپ مي چرخند و پاي راست خود را با ضربه به پاي چپ مي چسبانند. تفاوت اين حركت با حركت به چپ چپ ، فقط در مقدار چرخش است. در به چپ چپ افراد فقط 90 درجه به چپ مي چرخند و در عقب گرد ، مقدار چرخش 180 درجه است. بقيه حركاتي هم كه قبلاً آنها را به صورت انفرادي آموخته ايد، براي اين است كه در جمع به صورت يكباره و همزمان به آنها عمل كند تا نظم و هماهنگي لازم در حركات گروهي پديد آيد.

پرسش :

1 – چرا نظم در نيروهاي نظامي اهميت بيشتري دارد؟
چون در نيروهاي نظامي بدون نظم كاري از پيش نمي رود و اگر نظم نباشد، كارها درهم مي ريزد.

پرسش از متن :
2 – منظور ازاين جمله (انسان موجودي است اجتماعي) چيست؟
انسان موجودي است اجتماعي، يعني به تنهايي نمي تواند زندگي كند، او هميشه بايد در كنار انسانهاي ديگر زندگي كند تا بتواند زندگي خوبي داشته باشد.

3 – نظام جمع را تعريف كنيد ؟
در نيروهاي مسلح براي بالابردن هماهنگي فرد با گروه و همچنين براي افزايش كارآيي نظاميان و تنظيم حركات آنها و نيز براي فرمانبري عمومي از فرماندهان، نظام جمع آموخته مي شود.

4 – در نظام جمع هر فرمان از چند جزء تشكيل مي شود نام ببريد
در نظام جمع هر فرمان از دو جزء تشكيل شده است .
الف) خبر
ب) اجرا

5 – جايگاه افراد بلند قد در گروه و در صف چگونه است؟
اگر افراد به صورت گروه بايستند (پشت سر هم ) نفرات بلندتر جلو گروه قرار مي گيرند و اگر به صورت صف بايستند (پهلوي هم ) نفرات بلند قدتر درسمت راست بايد بايستد.

6 – فرمان «افراد ، بايست» و «از جلو نظام» چه تفاوتهايي با هم دارند؟
«افراد بايست» فرماني است براي در يك خط قراردادن پنجه پاهاي كليه نفرات و در يك صف (پهلوي هم) ، ولي (از جلو نظام) فرماني است براي پشت سر هم قرار گرفتن كليه نفرات در يك گروه

7 – فرمان «در جا راحت باش» را توضيح دهيد.
پس از فرمان آزاد، معمولاً فرمان در جا راحت باش داده مي شود و نفر بدون تغيير دادن جاي خود مي تواند به راحتي ايستاده و پوشاك و تمهيدات خود را مرتب كند.

گفتار سوم
آمادگي در برابر زلزله

ضرورت و اهميت كسب آمادگي در برابر خطرات زلزله

هر ساله وقوع سوانح طبيعي در كشورهاي دنيا موجب زيانهاي اقتصادي و تفاوت انساني بسيار زيادي مي شود. در جوامع مختلف ميزان اين خسارات وتلفات بستگي به ميزان توسعه يافتگي و تراكم جمعيت . ايمني ساختمان هاي روستاها و شهرها در برابر زلزله و آگاهي و آمادگي افراد و جامعه جهت رعايت نكات ايمني دارد. يكي از مهمترين سوانح طبيعي زلزله است كه در حال حاضر پيش بيني زمان و مكان دقيق وقوع آن امكان پذير نيست و سعي و كوشش دانشمندان براي انجام آن هنوز در مرحله تحقيق مي باشد. به همين دليل وقوع ناگهاني زلزله در بيشتر اوقات جوامع بشري را به ويژه جوامعي كه نسبت به احتمال وقوع آن بي توجه بوده و اصول ايمني در برابر زلزله را رعايت نكرده اند) غافلگير مي كند و نتايج نامطلوبي به جاي مي گذارد. كشور ما ايران كه روي كمربند لرزه اي فعال آلپ – هيماليا قرار گرفته است از مناطق لرزه خيز دنيا محسوب مي شود و هر چند گاه يكبار زلزله اي مخرب در بخشهاي مختلف آن روي مي دهد.
تجربه بين المللي نشان مي دهد كه علاوه بر رعايت اصول صحيح شهرسازي در مناطق زلزله خير مي توان با يادگيري و رعايت نكات ايمني، آسيب هاي ناشي از وقوع زلزله را تا حد زيادي كاهش داد.

دستور العملهاي ايمني بطور كلي به سه نوع تقسيم بندي مي شوند:

نكات ايمني ساختماني:
در برنامه ايمن سازي در برابر زلزله، ايمني ساختمانها و كليه بناها از اولويت و اهميت بسيار زيادي برخوردار است. زيرا بناها به هنگام وقوع زلزله هاي شديد در صورت عدم استحكام و مقاومت لازم آسيب مي بينند و به ساكنين آنها صدمه جاني وارد مي شود. به همين دليل تعيين محل مناسب براي ساخت بنا (دور از گسلهاي فعال و روي زميني كه مقاومت خاك آن مناسب است). طراحي صحيح و مقاوم در برابر زلزله توسط مهندسان با صلاحيت، استفاده از مصالح مناسب ساختماني ، ساخت ساختمان با بكارگيري كارگران آموزش ديده و نهايتاً نظارت بر ساخت و كنترل كيفيت توسط سازمانهاي مسؤول و مهندسان ناظر براي ساختمانهاي جديد ، تعمير و مقاوم سازي ساختمانهاي موجود و اصول بسياري ضروري براي ساخت بناهاي مقاوم در برابر زلزله هستند.

نكات ايمني غيرساختماني :

رعايت اصول ايمني در داخل ساختمان ها نيز بسيار با اهميت است. زيرا ممكن است در برخي از زلزله هاي نه چندان شديد ساختمان ويران نشود ولي سقوط پرتاب و شكستن وسايل داخلي براي ساكنين ايجاد خطر كند. لذا ايمن سازي داخل ساختمانها نيز از اصول ايمني محسوب مي شود كه در عين حال بسيار كم هزينه و آسان است و تأثير به سزايي در پيشگيري از آسيب ها دارد.

آمادگي افراد جامعه :

آگاهي افراد از پديده هاي جامعه زلزله و ميزان خطر زلزله محل زندگي خود، برنامه ريزيهاي صحيح ايمني بطور گروهي و در اقشار مختلف جامعه، و بالاخره آمادگي فردي براي انجام اقدامات ضروري عكس العمل مناسب هنگام وقوع زلزله ميزان آسيب ها را تا حد زيادي كاهش مي دهد.
با توجه به مطالب بيان شده از شما دانش آموزان كه نقش بسزايي در آموزش ساير افراد و سازندگي جامعه آينده داريد خواسته مي شود. از ضرورت و اهميت مقاوم بودن ساختمان براي حفظ جان و سلامتي اعضاي خانواده با والدين خود صحبت كنيد و از آنها بخواهيد هنگام ساخت خريد و يا انتخاب منزل با مهندسان باصلاحيت و آشنا به مسايل مهندسي زلزله مشورت و به توصيه هاي آنها توجه كنند. قبل از هر گونه تغييرظاهري در داخل ساختمان، حذف و جابجايي قسمتهايي نظير ديوار، ستون و در و پنجره ها بامهندسين متخصص و با صلاحيت مشورت كنند.
فراموش نكنيد ساختمان مقاوم مي تواند ايمني ساكنين را به هنگام وقوع زلزله بسيار افزايش مي دهد

ايمن سازي محيط :

ايمن سازي محيط در مقابل خطرات ناشي از زلزله از مهمترين اقداماتي است كه قبل از وقوع زلزله بايد انجام شود. در بسياري از موارد والدين با بهره گيري از تخصصهاي ويژه اي مانند آهنگري ، نجاري، سيم كشي ، لوله كشي نه تنها براي رفع نقايص منزل خود بلكه براي مدرسه فرزندان خود مي توانند كمك ارزنده اي نمايند. ضمن آنكه با كمك هاي نقدي و غيرنقدي و تهيه وسايل مورد نياز به خود كفايي مدرسه ياري كنند. همچنين برخي امكانات ايمني سازي داخل ساختمان مدارس مي تواند توسط تعدادي از دانش آموزان و تحت نظر معلمين و مسؤولات در قالب «گروه ايمني» انجام شود. همين اقدامات درمنزل بايد توسط اعضاي خانواده انجام شوند:
پنجره و درهاي شيشه اي بزرگ با تور و توسط چسب بصورت ضربدر يا در صورت امكان، با سلفونهاي چسبي به نوعي تقويت گردند تا بعد از شكسته شدن به اطراف پرتاب نشوند.

گاهي اوقات گذشته از سقوط آور، خرابي قفل ها(قفل درها)، باعث مي شود تا افراد در بخشهايي از ساختمان زنداني شوند. بنابراين بايد قفل تمام درهاي خروجي، دستشويي ، اتاقها و ... بررسي شوند و نقش آنها رفع شود يا در صورت لزوم تعويض گردند.
خطر سقوط پرتاب بسياري از اجسام و وسايل را بايد با تغيير مكان و يا محكم كردن آنها در جاي خود از بين برد، براي مثال بايد:
اتصال وسايل سنگين و آويزان ( مانند چراغ آويز، تخته سياه، يخچال ، آبگرمكن و ...) را به ديوار محكم كرد. در صورت امكان و حتي المقدور بايد محل نشستن و استراحت افراد زير يا نزديك اين وسايل نباشد.

سيم كشي هاي برق و يا لوله كشيهاي گاز و آب، كليد و شيرهاي اصلي آنها بررسي و نقايص احتمالي توسط متخصصين و والدين، در اين امور برطرف شود تا احتمال قطع آب و بروز خطر آتش سوزي كه معمولاً بعد از زلزله رخ مي دهد از بين مي رود.
مواد شيميايي را كه احتمالاً شايد سمي و يا قابل احتراق هم باشند به داخل قفسه هايي انتقال داده شوند كه در دارند و قفل مي شوند. در صورت امكان توصيه مي شود ظروف شيشه اي مخصوص نگهداري اين مواد با ظروف پلاستيكي يا نشكن تعويض شوند.

با قراردادن ميله يا نرده محافظي جلو قفسه هاي كتابخانه از سقوط كتاب ها در هنگام وقوع زلزله جلوگيري كنيد.

تجهيز محيط :

اكنون تصور كنيم كه در صورت مقاوم نبودن ساختمان پس از وقوع زلزله احتمال دارد با چه مسايلي روبرو شويم:
- عده اي زير آوار و يا اجسام و وسايل سقوط كرده گرفتار شده اند
- تعدادي در محلهايي زنداني شده و احتياج به كمك دارند
- برق قطع شده و امكان كمك رساني در محلهاي تاريك كاهش يافته است برخي از افراد مجروح شده و نياز به كمك هاي اوليه دارند
تعدادي از افراد دچار وحشت شده و نياز به راهنمايي و آموزش دارند
- از محل تعدادي از افراد اطلاعي در دست نيست
آب قطع شده و يا به علت احتمال برق گرفتگي بر اثر سقوط سيم برق در محلي كه آب جمع شده بايد جريان برق را قطع كرد.
در جايي آتش سوزي بوجود آمده است. همچنين ممكن است در مدرسه:
در نتيجه قطع تلفن امكان تماس با بيرون و ارسال تسريع پيام امدادخواهي وجود نداشته باشد. ممكن است پس از وقوع زلزله به علت بسته شدن راهها، تا رسيدن نيروهاي امدادي مدتي طول بكشد. براي مقابله با مشكلات فوق بهتر است با همكاري يكديگر و با مشورت گروهي، با توجه به شرايط ساختمان، و نيازهاي احتمالي پس از وقوع زلزله ضروريات را پيش بيني نمود و در تهيه آنها كوشيد. براي اين كار افرادي مي توانند مسؤول جمع آوري وسايل لازم گردند كه گروه تداركات نام دارند. اين وسايل عبارتند از: وسايل نجات شامل : بيل، كلنگ، طناب، شيلنگ آب . جعبه ابزار آچار، پيچ گوشتي ، آچار فرانسه و انبردست. كپسول و آتش خاموش كن چراغ قوه و باطري يدك. جعبه كمك هاي اوليه – شمع و كبريت – بيسكويت و موادقندي ، ذخيره آب، دستمال كاغذي صابون و مايع ظرفشويي دفتري كه در آن اسامي كامل افراد ساكن در محل و تعداد مشخصات آنها نوشته شده باشد.
در مورد افرادي كه به بيماري خاصي مانند بيماري قلبي، قند، غدد و داخلي ... مبتلا هستند و يناز به مراقبت و داروي ويژه اي دارند اين موضوع ذكر شود و نام، نحوه و مقدار استفاده از

دارو و نيز در كنار نام وي اضافه شود.

«گروه تداركات» بايد توجه كند كه :

ذخيره آب بايد دو هفته يكبار تعويض شود زيرا آب مانده ممكن است آلوده شود و ايجاد بيماري كند. توصيه مي شود آب در ظرف پلاستيكي نگهداري شود. داروهاي جعبه كمك هاي اوليه قبل از اتمام زمان اعتبار خود تجديد شوند. نوع دارو، مورد مصرف، مقدار و نحوه استفاده آن بدقت نوشته شده و همراه آن باشد. كپسول آتش فشاني هر يكسال يكبار مورد بازديد قرار گرفته و در صورت لزوم پر و آماده استفاده گردد.
سپس از تهيه اين وسايل، آنها را در ساك يا جعبه هاي بزرگ قرار داده و در جاي مشخص و قابل دسترسي قرار دهيد. بهتر است اين محل طوري انتخاب شود كه از نظر احتمالي خرابي ساختمان پس از وقوع زلزله، ايمن تر از ساير نقاط باشد و راههاي دسترسي به آن در اثر سقوط وسايل مختلف و يا آوار مسدود نشود. اين محل بايد با علامت نشانه گذاري شود تا در صورت نياز، همه بتوانند براحتي آن را پيدا كنند.

بخش دوم – عكس العمل هاي مناسب وقوع زلزله در اماكن مختلف:

در صورت احساس وقوع زلزله بايد بلافاصله چه كارهايي انجام داد و تا از صدمات و آسيب هاي احتمالي در امان بود؟ براي پاسخ به اين سؤال ابتدا بايد دانست در زلزله هاي شديد امكان دارد چه اتفاقاتي رخ دهد.

الف – داخل ساختمان:
در داخل ساختمان احتمال دارد حوادثي از اين قبيل اتفاق افتد:
ريزش سقفها و مصالح ساختماني – شكستن و پرتاب خرده شيشه – سقوط وسايل آويزان مانند چراغ ، پنكه سقفي و ... سقوط اجسام سنگين و وسايلي كه روي آنها قرار دارند مانند قفسه هاي كتابخانه و ...

ب – خارج از ساختمان :

در خارج ساختمان ممكن است پديده هاي زير اتفاق افتد : خرابي و ريزش قسمت هايي از ساختمان .